sty 15, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 2 tygodnia okresu zwykłego
Ewangelia – Marka 2:23-28
„Pewnego dnia szabatu zdarzyło się, że Jezus przechadzał się po polach kukurydzy, a jego uczniowie zaczęli zbierać kłosy kukurydzy, gdy szli”. Faryzeusze widzą Jezusa, ale widzą uczniów zbierających kłosy kukurydzy. Widzimy tutaj, jak obecność Jezusa wpływa na dwie grupy ludzi. Obecność Jezusa otwiera umysł uczniów na zrozumienie prawdziwego znaczenia szabatu. Jest nim przebywanie z Panem. Jednocześnie obecność Jezusa sprawia, że faryzeusze zamykają się na światło szabatu. Zamykają się w swoich własnych interpretacjach i chcą również zamknąć w nich innych. A Jezus wypowiada te słowa wyzwolenia: „Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu; Syn Człowieczy jest panem nawet szabatu”. Każda relacja z Bogiem jest relacją, która wyzwala mężczyznę i kobietę jako synów i córki Boga. Zastanówmy się: Relacja z Bogiem musi otwierać nasze serca na światło Słowa Bożego .
sty 14, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 2. tygodnia okresu zwykłego
Ewangelia – Marka 2:18-22
„Czemu to uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a wasi uczniowie nie poszczą?”. W naszym życiu jesteśmy otoczeni porównaniami. Faryzeusze porównują uczniów Jana i uczniów Jezusa. Ale świat Jezusa jest bez porównania. Ponieważ nie ma nic do porównania z obecnością Jezusa. Jego obecność jest wyjątkowa. Jego obecności nie można z niczym porównać. Jeśli próbujemy porównać obecność Jezusa z czymkolwiek, będzie to jak wkładanie nowego wina do starych bukłaków. Wino rozerwie bukłaki i wino przepadnie, podobnie jak bukłaki. Aby przyjąć obecność Jezusa w naszym życiu, musimy mieć nowe paradygmaty i podejścia. Ponieważ obecność Jezusa jest niezrównana i wyjątkowa. Nasze stare koncepcje i idee muszą zostać zastąpione nowymi. Nowymi, które myślą zgodnie z Ewangelią. Zastanówmy się: Obecność Jezusa wymaga nowego paradygmatu, aby Go uznać.
sty 14, 2024 | POZYTYWNE IMPULSY
Im bardziej ktoś próbuje rzucić cień na twoją promienną duszę, tym bardziej powinieneś strzec boskiej iskry w sobie, niebiańskiego daru nadanego ci przez Stwórcę. Chociaż życiowe próby: osoby i okoliczności mogą sprzysięgać się, by zasłonić twoją percepcję, powodując, że twój wzrok przygasa i tracisz z oczu ten wewnętrzny blask, pamiętaj, że to światło jest niegasnące, ponieważ jest to wzniosła obecność kochającego Boga w tobie. Nie pozwól, by ciemność w innych zaćmiła twoją wizję, ale raczej pozwól, by twoje wewnętrzne oczy pozostały szeroko otwarte, aby widzieć przez okno twojej duszy, to boskie światło w kwitnącym ogrodzie twojego ducha. Jednocześnie pozwól swoim zewnętrznym oczom delikatnie się zamknąć, odwracając się od nocy, która próbuje nas przykryć, zapewniając, że twój własny wewnętrzny płomień płonie coraz jaśniej na tle cieni okoliczności.
Don Giorgio
sty 13, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 1. tygodnia okresu zwykłego
Święty Hilary, biskup, doktor
Sobota, wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Ewangelia – Marka 2:13-17
Zwracając uwagę na pierwszą część tej ewangelii, widzimy, jak Bóg współdziała z nami. „Jezus wyszedł na brzeg jeziora i cały lud przyszedł do Niego, a On ich nauczał”. Jezus wyszedł na brzeg jeziora. Jezus wyszedł na jezioro. Wtedy przyszedł do niego cały lud. Wtedy ich nauczał. Następnie druga część: Jezus zobaczył Lewiego siedzącego przy komorze celnej. Jezus podszedł do niego i rozmawiał z nim. „Rzekł do niego: 'Pójdź za Mną’. A on wstał i poszedł za Nim”. Jezus tak powiedział, a Lewi wstał i poszedł za Nim. Widzimy Jezusa wychodzącego na jezioro i Jezusa podchodzącego do Lewiego. Jezus zawsze przychodzi do nas i nas prowadzi. Ludzie posłuchali. Lewi poszedł za Nim. My również jesteśmy wezwani do słuchania Jezusa i podążania za Nim. Zastanówmy się: Jezus zawsze podejmuje inicjatywę, aby do mnie przyjść.
sty 13, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
2. niedziela okresu zwykłego
Ewangelia – Jana 1:35-42
„Gdy Jan stał z dwoma swoimi uczniami, Jezus przechodził, a Jan wpatrywał się w Niego i powiedział: „Patrzcie, oto baranek Boży”. Słysząc to, dwaj uczniowie poszli za Jezusem”. W tych wersetach widzimy prawdziwą misję Jana Chrzciciela. Został on powołany, aby być zwiastunem Mesjasza. I Jan właśnie to robi. Wskazuje swoim uczniom, kto jest Mesjaszem, kto jest Barankiem Bożym. A uczniowie, gdy tylko to usłyszeli, natychmiast poszli za Jezusem. Opuścili swojego nauczyciela. Jan Chrzciciel był gotów stać się narzędziem Bożego planu. Był gotowy przestać istnieć, gdy jego rola dobiegnie końca. A uczniowie byli gotowi natychmiast pójść za Jezusem. To jest uczniostwo. Być narzędziem planu Bożego i nie szukać chwały, ale wycofać się, gdy misja się zakończy. Inną cechą widoczną w dzisiejszej ewangelii jest gotowość do pójścia za Jezusem. Natychmiast po poznaniu, kim jest Jezus, zostawiamy wszystko i idziemy za Nim. Bez względu na to, nad jakim projektem pracujemy, jakie mamy pomysły, w chwili, gdy rozpoznajemy, kim jest Jezus, musimy porzucić wszystko i pójść za Nim. Zastanówmy się: Aby pójść za Jezusem, muszę Go rozpoznać, słuchając Słowa Kościoła, a następnie muszę zostawić wszystko, aby pójść za Nim.
