kwi 13, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 2. tygodnia okresu wielkanocnego
Święty Marcin I, papież, męczennik
Ewangelia – Jan 6:16-21
Pojawienie się Jezusa idącego po jeziorze jest bogate w wiele punktów do medytacji w tym okresie Wielkanocy. Uczniowie szli sami. Wiosłowali. Ale wiatr był silny, a morze stawało się wzburzone. Wtedy ukazał im się Jezus. Kierunek, z którego pojawia się Jezus, jest bardzo znaczący. Mimo że zostawili Jezusa za sobą i udali się do nowego celu, Jezus przychodzi z kierunku, do którego zmierzają. Oprócz tego uczniowie widzieli Go idącego przez wzburzone morze. Wtedy Jezus mówi: „To Ja jestem, nie bójcie się”. Gdy tylko Jezus wszedł do łodzi, dotarli do celu. To jest miłość Zmartwychwstałego Pana. Wiosłujesz samotnie po wzburzonym morzu, próbując dotrzeć do celu. Ale Jezus zbliża się do ciebie, aby ci powiedzieć: „To ja, nie bój się”. W chwili, gdy Go rozpoznajesz, dotarłeś do celu. Zastanówmy się: Wielkanoc to słuchanie Jezusa, który mówi do nas, wiosłujących na wzburzonym morzu: „To Ja jestem, nie bójcie się”.
kwi 11, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 2. tygodnia okresu wielkanocnego
Zenon z Werony
Ewangelia – Jan 6:1-15
Dzisiejsze czytanie opowiada o nakarmieniu pięciu tysięcy ludzi. Ilekroć czytamy to w okresie wielkanocnym, cud ten ma inny smak. Ponieważ możemy czytać ten epizod z radością zmartwychwstania. Jezus widząc tłumy zbliżające się do Niego, pierwszą rzeczą jest powiedzenie uczniom: „Gdzie możemy kupić trochę chleba dla tych ludzi do jedzenia?”. Uczniowie widzieli, że to niemożliwe. Jezus poprosił uczniów, aby ludzie usiedli. Było tam mnóstwo trawy. Rozmnożył chleb. Sprawił, że wszyscy byli zadowoleni. Chciał, aby nic się nie zmarnowało. Resztki zostały zebrane. Ludzie, widząc wszystko, chcieli uczynić Go królem. Czytamy: „Jezus, który widział, że zaraz przyjdą, zabiorą Go siłą i uczynią królem, sam uciekł z powrotem na wzgórza”. W Wielkanoc znajdujemy sposób, w jaki Jezus podbił świat. To przez śmierć i zmartwychwstanie, a nie przez aklamację ludzi. Plan Boga różni się od planu człowieka. Jednocześnie Bóg widzi potrzeby człowieka, na przykład w tym przypadku potrzebę chleba. Zastanówmy się: Wielkanoc jest rozpoznaniem drogi Boga w naszym zbawieniu.
kwi 10, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Stanisław, biskup, męczennik
Czwartek 2. tygodnia okresu wielkanocnego
Ewangelia – J 3, 31-36
„chociaż wszyscy, którzy przyjmują jego świadectwo, poświadczają prawdziwość Boga, ponieważ ten, którego Bóg posłał, mówi słowa samego Boga”. Bóg posłał Słowo Boże. W Jezusie Chrystusie możemy znaleźć prawdziwość Boga. Prawdomówność Boga polega na tym, że Ojciec kocha Syna i powierzył Mu wszystko. Tak więc w Synu możemy znaleźć życie wieczne. Ale jeśli odmówimy wiary w Syna, nie będziemy mieli możliwości posiadania Jego życia. Prawdomówność Boga, która objawia się w Jezusie Chrystusie, staje się rzeczywistością w nas wraz z naszą wiarą w Jezusa Chrystusa. Aby narodzić się z nieba, musimy przyjąć Tego, który z nieba zstąpił. Tak więc uczestniczymy w życiu Jezusa Chrystusa poprzez naszą wiarę. A kiedy naprawdę w nim uczestniczymy, zrozumiemy miłość Boga Ojca do nas. Zastanówmy się: Wielkanoc to zrozumienie prawdziwości Boga objawiającego się w Synu.
kwi 9, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 2. tygodnia okresu wielkanocnego
Ewangelia – Jana 3:16-21
„Lecz kto żyje w prawdzie, wychodzi na jaw, aby było widać, że to, co czyni, czyni w Bogu”. Światło przyszło na świat wraz ze zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. Przed zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa panowała ciemność i wątpliwości. Ciemność grzechu i kary. Wątpliwości co do naszej relacji z Bogiem. Ale wszystko to skończyło się wraz ze zmartwychwstałym Chrystusem. „Albowiem Bóg zesłał Syna swego na świat nie po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”. Bóg chciał nas zbawić i zbawił nas przez swojego jedynego Syna. Ponieważ „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Tak więc w zmartwychwstałym Chrystusie widzimy objawioną miłość Boga i miłość Boga dającą nam życie wieczne. On nie jest dla potępienia, ale dla zbawienia. Dlatego nasze życie nie może być w ciemności, ale w świetle Jezusa Chrystusa. Nasze życie i działania muszą być w świetle Jego miłości do nas. Zastanówmy się: Wielkanoc rozpoczyna nasze życie w świetle Bożej miłości do nas.
kwi 9, 2024 | AKTUALNOŚCI
W poniedziałek 8 kwietnia, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach rozpoczęły się rekolekcje ODDANIE 33. To wyjątkowe rekolekcje, bo stanowią duchowe przygotowanie do Jubileuszu 100 – lecia Archidiecezji Katowickiej. Do udziału w tej podroży duchowej zaprosił wiernych metropolita, ksiądz arcybiskup Adrian Galbas SAC podkreślając, że rozważania rekolekcyjne zostały oparte na tekstach wybitnych postaci Śląskiego Kościoła: księdza Franciszka Blachnickiego, księdza kardynała Augusta Hlonda i błogosławionego księdza Franciszka Machy oraz siostry Dulcissimy.
Ucieszylam się serdecznie, że rekolekcje te są także pod patronatem naszej służebnicy Bożej siostry Dulcissimy. Rozważania na każdy dzień rekolekcji zostały przygotowane w pięknym podręczniku, w którym są zawarte teksty świętych i kandydatów na ołtarze. Na stronie tytułowej widzimy jak uśmiecha sie Matka Boża Piekarska, ale i nasza siostra Dulcissima.
Te rekolekcje można przeżyć w formie audio, video a także odwiedzając kanał you toube: Apostolat 33, gdzie na każdy dzień przygotowano konkretne rozważania. Te święte dni są adresowane dla wspólnot parafialnych czy grup wiernych utworzonych przy parafii, ale i dla indywidualnych uczestników – zauważył ksiadz arcybiskup Adrian Galbas.
Inauguracja tych rekolekcji rozpoczęła się 8 kwietnia mszą świętą w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach pod przewodnictwem arcybiskupa.
W czasie homilii arcybiskup Adrian podkreślił, że niezliczone są dobra jakie uczestnicy otrzymują w czasie trwania tych świętych dni. „Dzięki tym rekolekcjom następuje szczere oddanie się Maryi i szczere oddanie się z Maryją „- uwrażliwiał metropolita.
W naszej brzeskiej wspólnocie rozpoczęłyśmy rekolekcje ODDANIE 33,
dlatego też razem z przełożoną s.Joanną byłyśmy w katowickiej katedrze na Eucharystii inaugurującej ten święty czas.
Radość nasza była wielka, gdy na mszy świętej spotkałyśmy także nasze siostry ze wspólnoty w Katowicach: przełożoną s.Agnieszkę i s.Zuzannę.
Dodam jeszcze, że rekolekcje ODDANIE 33 przybrały także formę: ODDANIE 33 z kapłanami ziemi śląskiej i zostały zaproponowane przez Konferencję Episkopatu Polski jako ceniony format 33 dniowych dni skupienia przygotowujących do aktu oddania sie Matce Bożej. Tu także towarzyszy siostra Hoffmann.
Jestem przekonana, że obecność w tym świętym czasie siostry Dulcissimy przyniesie duchowe owoce wszystkim uczestnikom.
Autor rozważań rekolekcyjnych proponuje:
Czyń tak jak siostra Dulcissima, która na wzór Maryi zachowywała te sprawy w swoim sercu i rozważała je.
Akt strzelisty od siostry Dulcissimy na każdy dzień:
Jezu, napełnij mnie dziecięcą miłością, którą miałeś do Maryi.
s.Małgorzata Cur
