Z Przedszkola „Aniołów Stróżów” u Sióstr Maryi Niepokalanej w Poznaniu

Z Przedszkola „Aniołów Stróżów” u Sióstr Maryi Niepokalanej w Poznaniu

Od kilku lat przygotowujemy na Wielkanoc małą niespodziankę dla naszych sąsiadów oraz osób, które mijają nasze Przedszkole. Chcemy w ten sposób podzielić się Ewangelią, dobrym Słowem, błogosławieństwem z każdym. Pragniemy, aby Ci którzy są wokół nas, zatrzymali się choć na chwilę i przyjęli w sercu Dar jakim jest Miłość Jezusa. Mamy nadzieję, że przygotowany przez nas upominek pomaga w przyjęciu tego Daru. W tym roku zrobiliśmy Krzyż z sercem. W ten sposób chcieliśmy pokazać, że nie chcemy zatrzymywać się na Krzyżu, ale chcemy wpatrywać się dalej i głębiej, w Chrystusa Zmartwychwstałego. Radością ze Zmartwychwstania dzielimy się również z rodzinami naszych przedszkolaków przygotowując przedstawienie wielkanocne i spotkanie świąteczne pełne smakołyków i pyszności.

Piątek, 5 kwietnia

Piątek, 5 kwietnia

Piątek Wielkanocny
Ewangelia – Jana 21:1-14
„Na te słowa 'To jest Pan’ Szymon Piotr, który praktycznie nie miał nic na sobie, owinął się płaszczem i skoczył do wody”. W chwili, gdy Szymon Piotr usłyszał „To jest Pan”, wskoczył do wody. Jest to rodzaj relacji, która wypływa z serca w wierze. Jest to nie tylko wiara w Jezusa Chrystusa, który zmartwychwstał, ale także wiara w słowo jego brata Jana. To jest podwójne zaufanie: Zaufanie do Pana, który zmartwychwstał. To także zaufanie do Jana, który może zaświadczyć o obecności Jezusa. Nie ma już kalkulacji ani logicznego myślenia. Jest tylko pragnienie dotarcia do Jezusa. Wskoczył do wody. Wiara w Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego polega na relacji zaufania. To tylko zaufanie i działanie oparte na tym zaufaniu. Bez zbędnych pytań i odpowiedzi. Działaj zgodnie z zaufaniem swojego serca. Zaufać miłości Jezusa Chrystusa, która jest obecna w naszym życiu i zaufać świadectwu moich braci i sióstr. Zastanówmy się: Wielkanoc to ufność w miłość Jezusa Chrystusa, która jest obecna w naszym życiu i ufność w świadectwo moich braci i sióstr.

Czwartek, 4 kwietnia

Czwartek, 4 kwietnia

Wielki Czwartek
Ewangelia – Łukasz 24:35-48
„Dotknijcie mnie i przekonajcie się sami”. Zmartwychwstanie Chrystusa nie jest mitem. To rzeczywistość. Jest faktem. Zmartwychwstanie to nie przemiana Jezusa w ducha. Zmartwychwstanie to zwycięstwo Jezusa nad śmiercią, która jest karą za grzech. To zwycięstwo nad śmiercią. W Jezusie śmierć staje się transformacją w inną formę istnienia. Jest to przemiana życia ziemskiego w życie wieczne. W Jezusie, który jest wieczny, cała ludzkość staje się wieczna. Istnieją popularne przekonania, że po śmierci człowiek staje się duchem. Ale zmartwychwstanie Jezusa nie oznacza, że Jezus staje się duchem. Jezus nadal istnieje jako ta sama osoba. Dlatego pokazuje swoje ręce i stopy. Apostołowie zobaczyli Go i uwierzyli Mu. Następnie ofiarowali Mu kawałek grillowanej ryby, którą wziął i zjadł na ich oczach. Oznacza to, że jest On tym samym Jezusem, który może być obecny w codziennym, normalnym życiu uczniów. Zastanówmy się: Wielkanoc to zaakceptowanie faktu, że zmartwychwstanie Jezusa przekształciło śmierć jako przejście, a nie koniec.

Środa, 3 kwietnia

Środa, 3 kwietnia

Środa Wielkanocna
Ewangelia – Łukasza 24:13-35
„Sam Jezus podszedł i szedł obok nich”. Ci dwaj uczniowie oddalali się od Jerozolimy. Byli rozczarowani. Byli zrozpaczeni. Mieli wielkie nadzieje związane z rzeczami, o których myśleli, że się wydarzą. Ale wszystko zmieniło się wraz z ukrzyżowaniem Jezusa Chrystusa. Ich dezorientacja wzrosła wraz ze świadectwem kobiet. Z całą tą rozpaczą i zamieszaniem postanowili opuścić swoje miejsce nadziei, Jerozolimę. Odchodzą od Jerozolimy, a my czytamy: „Sam Jezus podszedł i szedł obok nich”. Jezus podszedł do nich i szedł u ich boku. Zmartwychwstały Chrystus jest Bogiem, który przychodzi do nas, gdy oddalamy się od wiary i nadziei. Podchodzi do nas i idzie obok nas. Wysłuchuje wszystkiego, co chcemy powiedzieć. Następnie wyjaśnia nam Boży plan. Tak więc zmartwychwstały Chrystus nie jest kimś w drodze, ale jest tym, który idzie u naszego boku, gdy oddalamy się od Jerozolimy. Zastanówmy się: Wielkanoc to wiara w Zmartwychwstałego Chrystusa, który idzie u mego boku, gdy oddalam się od wiary i nadziei.

Wtorek, 2 kwietnia

Wtorek, 2 kwietnia

Wtorek Wielkanocny
Ewangelia – Jana 20:11-18
„Ale idźcie i odszukajcie braci, i powiedzcie im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego”. To jest radość Wielkanocy. Jezus zmartwychwstał i dzieli się z nami swoim życiem. Jego Ojciec jest teraz naszym Ojcem. Dzieli się z nami swoim synostwem. Stajemy się synami i córkami w życiu Jezusa Chrystusa. To życie Chrystusa Zmartwychwstałego jest tym, co otrzymujemy w naszym chrzcie. Jest to łaska, którą otrzymujemy we wszystkich sakramentach. Jest to również bardzo symboliczne, jak Jezus ukazuje się Marii z Magdali. Ona płakała, a Jezus poszedł ją pocieszyć prawdą o zmartwychwstaniu. Ilekroć płaczemy, ponieważ nie znajdujemy światła, Jezus wkracza w nasze życie z prawdą o Zmartwychwstaniu. Dzieli się z nami swoim życiem. Jedynym zadaniem dla nas jest dzielenie się tą dobrą nowiną z innymi. Musimy odnaleźć naszych braci i dzielić się z nimi doświadczeniem spotkania z Jezusem. Zastanówmy się: Wielkanoc to zrozumienie, że Ojciec Jezusa jest także naszym Ojcem.