Środa, 2 kwietnia
Środa 4. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Izajasza 49:8-15
W tę środę czwartego tygodnia Wielkiego Postu słowa Izajasza odbijają się echem z czułą mocą: „Nigdy cię nie zapomnę”. Podczas naszej podróży przez Wielki Post, jesteśmy zaproszeni, aby skupić nasze oczy na przyszłości obiecanej przez Boga – przyszłości nie naznaczonej niepewnością, ale „czasem sprzyjającym”, „dniem zbawienia”. Ten dzień nie jest odległy ani abstrakcyjny; jest widoczny i realny w Krzyżu Chrystusa. W miłości Jezusa do samego siebie widzimy wypełnienie proroctwa Izajasza – Boga, który pamięta o nas nawet wtedy, gdy o Nim zapominamy, który wiąże się z nami niezłomną obietnicą miłosierdzia. Krzyż nie jest po prostu symbolem cierpienia, ale ostatecznym objawieniem Bożej miłości – miłości tak głębokiej, tak trwałej, że Bóg deklaruje: „Nigdy cię nie zapomnę”. Wielki Post staje się więc naszym czasem, aby na nowo przyjąć tę miłość, powrócić do serca Boga, który w cierpieniu i zmartwychwstaniu Jezusa mówi do każdego z nas: „Nie jesteś zapomniany. Jesteś mój”. Wielki Post wzywa nas do przyjęcia tej miłości z otwartymi sercami, do zaufania, że nawet w naszym złamaniu nie jesteśmy zapomniani, ale wiecznie trzymani we współczującym spojrzeniu Ojca. Wielki Post to wiara w to, że Bóg nigdy o mnie nie zapomni.
Don Giorgio