lis 13, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytania: Mądrość 13, 1-9
Księga Mądrości ostrzega nas przed duchowym niebezpieczeństwem, które jest dziś tak samo realne jak zawsze: możemy dać się tak bardzo urzekać pięknem i potęgą stworzonych rzeczy, że zapomnimy o Tym, który je stworzył. Stworzenie ma podnosić nasze serca ku górze, a nie pochłaniać naszą uwagę ku dołowi; jego wspaniałość jest drogą, a nie celem. „Z wielkości i piękna stworzonych rzeczy można poznać ich pierwotnego autora”, ale jakże łatwo zatrzymujemy się na darze i tracimy z oczu Dawcę. Niezależnie od tego, czy chodzi o naturę, osiągnięcia, dobra materialne, czy nawet relacje międzyludzkie, wszystko może stać się przeszkodą, jeśli przyciąga wzrok przeznaczony wyłącznie dla Boga. Ale kiedy patrzymy na świat z kontemplacyjnym sercem, stworzenie staje się oknem na boską majestatyczność: góry mówią o Jego sile, oceany o Jego głębi, gwiazdy o Jego tajemnicy, a człowiek o Jego miłości. Odzyskanie tej jasności oznacza ponowne odkrycie cudowności nie tego, co widzialne, ale Tego, którego niewidzialna dobroć podtrzymuje wszystko, co istnieje. Zastanówmy się: czy pozwalam, aby piękno i dary stworzenia prowadziły mnie z powrotem do Stwórcy, czy też pozwalam im odwracać moje serce od Tego, który jako jedyny zasługuje na moją cześć?
Don Giorgio
lis 12, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święta Franciszka Ksawerego Cabrini
Czwartek 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Mądrość 7, 22b–8, 1
Mądrość opisana w dzisiejszym czytaniu, „jaśniejsza od światła”, doskonale odzwierciedla Miłość płynącą z Serca Jezusa. Obie mają boskie pochodzenie i przemieniającą moc. Mądrość prowadzi, oczyszcza i oświeca; Miłość Najświętszego Serca uzdrawia, odnawia i uświęca. W świętej Franciszce Ksawery Cabrini widzimy, jak te dwie boskie rzeczywistości przeplatają się ze sobą. Całe jej życie było aktem inteligentnej miłości, kierowanej niebiańską mądrością. Chociaż była słaba i często odrzucana, pozwoliła boskiej miłości ożywić ją odwagą, przekraczając oceany i zakładając instytucje dla ubogich, chorych i sierot. Jej wnikliwość nie wynikała wyłącznie z intelektu, ale z serca ukształtowanego modlitwą i zaufaniem do Serca Jezusa. Tak jak Mądrość porządkuje stworzenie, tak Najświętsze Serce porządkuje chaos ludzkiego cierpienia poprzez miłość, która działa. Życie w tym świetle oznacza pozwolenie, aby boska mądrość stała się pulsem naszego współczucia, sprawiając, że każda myśl, słowo i gest stają się echem miłosierdzia Chrystusa. Zastanówmy się: czy pozwalam, aby mądrość płynąca z Serca Jezusa oświecała moje wybory, tak aby miłość, a nie strach czy duma, stała się siłą przewodnią mojego życia?
Don Giorgio
lis 12, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Jozafat, biskup, męczennik
Środa 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Mądrość 6, 1-11
Księga Mądrości przypomina nam, że świętość jest nie tylko darem, ale także obowiązkiem, zwłaszcza dla tych, którym powierzono przywództwo lub przewodnictwo. „Ci, którzy zachowują święte przykazania, będą uznani za świętych” – czytamy, a ci, którzy głęboko je przeżywają, będą mieli „gotową odpowiedź”. Święty Jozafat w pełni zrozumiał tę prawdę. Jako biskup oddany jedności i wierności Kościołowi nie tylko nauczał zasad wiary, ale także je ucieleśniał, aż do męczeństwa. Jego życie pokazuje, że świętość nie jest dowodem słów, ale uczciwości i odwagi, z jaką broni się prawdy i miłości, nawet jeśli kosztuje to wszystko. Życie zgodnie z mądrością Bożą oznacza pozwolenie, aby Jego prawo kształtowało nasze sumienie, a Jego miłosierdzie łagodziło nasze działania. W świecie pełnym hałasu i podziałów najsilniejszym świadectwem jest życie zgodne z Ewangelią, przejrzyste, wierne i gotowe dać powód do nadziei poprzez miłość. Zastanówmy się: czy żyję zgodnie z przykazaniami Boga z taką uczciwością i odwagą, że moje życie staje się odpowiedzią na Jego wezwanie, nawet jeśli wymaga to poświęcenia?
Don Giorgio
lis 10, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Marcin z Tours, biskup
Wtorek 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Mądrość 2, 23–3, 9
Księga Mądrości objawia prawdę leżącą u podstaw każdej wiary: „Ci, którzy Mu ufają, zrozumieją prawdę, a wierni pozostaną z Nim w miłości”. Poznanie prawdy nie polega jedynie na zrozumieniu idei, ale na spotkaniu z żywym Bogiem, którego istotą jest miłość. Kiedy ufamy Mu, nasze rozumienie zostaje oczyszczone; zaczynamy postrzegać rzeczywistość nie przez pryzmat strachu lub dumy, ale w świetle boskiego miłosierdzia. Święty Marcin z Tours żył tą prawdą z heroiczną prostotą. Jego słynny gest podzielenia się płaszczem z żebrakiem, którego później rozpoznał jako samego Chrystusa, pokazuje, że miłość jest najwyższym wyrazem prawdy. W świecie często zasłoniętym egoizmem św. Marcin przypomina nam, że wiara nie jest abstrakcją, ale życiem w komunii: zaufanie Bogu oznacza kochać tak, jak On kocha. Ci, którzy trwają w tej miłości, już mieszkają w prawdzie, która trwa na wieki. Zastanówmy się: czy pozwalam, aby moja wiara prowadziła mnie do prawdy miłości, dostrzegając obecność Boga w innych i ufając, że każdy akt miłosierdzia objawia Jego wieczną prawdę?
Don Giorgio
lis 10, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Leon Wielki, papież, doktor Kościoła
Poniedziałek 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Mądrość 1, 1-7
Księga Mądrości uczy, że poszukiwanie Boga „w szczerości serca” jest podstawą prawdziwej relacji z Nim. Bóg objawia się nie dumnym ani przebiegłym, ale tym, którzy zbliżają się do Niego z szczerością, pokorą i czystością intencji. Szczerość serca oznacza jedność między tym, w co wierzymy, tym, co mówimy i tym, jak żyjemy; jest to harmonia prawdy i miłości w duszy. Kiedy nasze poszukiwanie Boga jest szczere, On zbliża się do nas i napełnia nasze serca swoim Duchem, który „przenika wszystko”. Święty Leon Wielki uosabiał tę mądrość poprzez swoją głęboką wiarę, odwagę duszpasterską i jasność nauczania. Jego życie przypomina nam, że prawdziwa wielkość płynie z serc zakotwiczonych w prawdzie i uczciwości przed Bogiem. Szczere poszukiwanie Go to nie tylko szukanie odpowiedzi, ale otwarcie całej naszej istoty na Jego przemieniającą obecność. Zastanówmy się: czy szukam Boga z uczciwością serca – pozwalając, aby Jego prawda kształtowała moje myśli i działania – czy też zbliżam się do Niego tylko wtedy, gdy jest to wygodne lub przyjemne?
Don Giorgio
