Piątek pierwszego tygodnia okresu zwykłego
Ewangelia – Marka 2:1-12
„A widząc wiarę ich, rzekł Jezus do paralityka: Odpuszczają ci się grzechy, dziecię moje”. Jest tak wiele szczegółów w tym fragmencie Ewangelii, nad którymi można medytować. Skoncentrujemy się jednak na tym wersecie. Pierwsza myśl dotyczy Słowa Bożego, które mówi: „Widząc ich wiarę”. Jezus widzi nie tylko sparaliżowanego człowieka, ale także wiarę osób, które go opuszczają. Inni ich nie widzą, ale Jezus widzi. Jezus widzi ich wiarę, chociaż inni ich nie widzą. Tak więc, kiedy robimy coś dla innych z powodu naszej wiary w Jezusa, On to widzi. Druga myśl dotyczy tego, jak Jezus zwraca się do paralityka: „Moje dziecko”. Jezus zwraca się do niego z miłością Ojca. Jezus uważa go za swoje dziecko. I znowu, kogo nieśli? Nieśli do Jezusa osobę, którą Jezus uważa za syna. W wierze widzimy wszystkie rzeczy w inny sposób. W wierze rozumiemy Jezusa. Nic nie może nas powstrzymać. Idziemy w kierunku Jezusa, ponieważ niesiemy kogoś ważnego dla Jezusa, robimy coś ważnego dla Jezusa. Zastanówmy się: Nasza wiara musi motywować nas do robienia wszystkiego jako czynu skoncentrowanego na Jezusie.
Piątek, 12 stycznia
