Święty Antoni, opat
Środa 2. tygodnia okresu zwykłego
Ewangelia – Mateusza 19:16-26
„A gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, gdyż był człowiekiem bardzo bogatym”. Dziś obchodzimy święto św. Antoniego, inicjatora życia monastycznego. Urodzony w Egipcie, posłuchał słów Ewangelii i rozdał cały swój majątek ubogim. Udał się na pustynię i rozpoczął życie pokuty, żyjąc w absolutnym ubóstwie, modląc się, medytując i żyjąc z pracy fizycznej. Dlaczego sprzedał wszystko i udał się na pustynię? Ponieważ zrozumiał słowa Jezusa, które czytamy w dzisiejszej Ewangelii. „Jeśli chcesz być doskonały, sprzedaj wszystko, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a potem przyjdź i chodź za Mną”. Wyrzeczenie się wszystkiego, co posiadamy, czyni nas gotowymi na przyjęcie Jezusa do swojego życia. Młody człowiek odszedł smutny, ponieważ nie potrafi myśleć o czymś większym niż jego bogactwo. Co więcej, brakuje mu wiary, ponieważ największym wyzwaniem w sprzedaży wszystkiego, co mamy, jest myślenie o tym, co będzie po sprzedaży. Kiedy nic nie mam, jak mam żyć? Ten strach można przezwyciężyć tylko w całkowitej wierze w Pana. Ponieważ to, co możemy zyskać sprzedając wszystko, co mamy, umożliwi nam wejście w relację z Jezusem. Ta relacja relatywizuje wszystko. Zastanówmy się: Wiara w Jezusa musi nam pomóc przezwyciężyć strach przed sprzedaniem wszystkiego, by pójść za Nim.