Sobota drugiego tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsza sobota: Zawierzmy się Niepokalanemu Sercu Maryi
Ewangelia – Łk 15:1-3,11-32
„Wtedy wpadł w gniew i nie chciał wejść, a ojciec jego wyszedł, aby go przebłagać”. Przypowieść o synu marnotrawnym jest przypowieścią o wspaniałomyślnym Ojcu. Widać to w jego podejściu do młodszego syna, ale jest to również bardzo widoczne w jego podejściu do starszego syna. Starszy syn, widząc powitanie, jakie otrzymał młodszy syn, rozgniewał się i odmówił przyłączenia się do szczęścia rodziny. Nie rozumie swojego ojca. Wtedy ojciec wychodzi i błaga go. Bóg Ojciec przychodzi w poszukiwaniu nas, którzy nie rozumieją Jego woli. Przyszedł nas szukać w osobie Jezusa Chrystusa, Drugiej Osoby Trójcy Świętej. Nie tylko wychodzi na poszukiwanie syna, ale także błaga go. Bóg Ojciec przez Swojego Syna błaga nas, abyśmy weszli do radości Królestwa Bożego. A słowa Ojca są tak hojne: „wszystko, co mam, jest twoje”. Taka jest miłość Boga Ojca. Zastanówmy się: Wielki Post to czas, aby dogłębnie zrozumieć miłość Boga Ojca do nas.