Piąta Niedziela Wielkiego Postu
Ewangelia – Jana 12:20-33
„Zaprawdę powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity”. To Słowo Boże wyjaśnia głębokie znaczenie cierpienia. Upadek ziarna na ziemię i obumieranie ziarna pod ziemią to dwa momenty wielkiego bólu – upadek i obumieranie. Ale te momenty są niezbędne do rozpoczęcia nowego życia. Te momenty są konieczne, aby pozostawić za sobą istnienie jako pojedyncze ziarno. Te momenty są niezbędne, by wydać obfite plony. Te chwile przenoszą życie na inny etap. Podobnie jest z cierpieniem. Chwile bólu akceptujemy, ponieważ wierzymy w miłość Boga, który bierze nasze bóle i przekształca je w łaskę dla życia wiecznego. Widać to w życiu Jezusa Chrystusa. W osobie Jezusa Chrystusa ludzkie cierpienie przekształca się w radość zmartwychwstania. Tak więc, kiedy jednoczymy nasze cierpienie z Jezusem w krzyżu, kroczymy tą samą ścieżką krzyża Jezusa Chrystusa. Drogą ku zmartwychwstaniu. Zastanówmy się: Wielki Post jest po to, aby zrozumieć sens mojego cierpienia w znaczeniu Krzyża Chrystusa.
Niedziela 17 marca
