1. niedziela zwykła
    Ewangelia – Marka 12:38-44
    „Przyszła uboga wdowa i wrzuciła dwie drobne monety, równowartość jednego grosza. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł im: „Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa dała więcej niż wszyscy, którzy wrzucili do skarbony”. Ten fragment Ewangelii Marka podkreśla głęboką prawdę o hojności i naturze dawania. Jezus zwraca uwagę na ofiarę ubogiej wdowy nie ze względu na jej wartość pieniężną, ale ze względu na głębię jej poświęcenia. Dar wdowy jest niewielki pod względem materialnym, ale ma ogromną wartość duchową. Dała wszystko, co miała, całkowicie ufając Bożej opatrzności. Kontrastuje to z tymi, którzy dawali ze swojej obfitości, oferując tylko to, co mogli zaoszczędzić bez ponoszenia rzeczywistych kosztów osobistych. Jezus podkreśla, że prawdziwej hojności nie mierzy się kwotą, ale sercem, które stoi za dawaniem. Chodzi o gotowość do dawania, nawet jeśli wymaga to osobistego poświęcenia. Akt dawania wdowy pokazuje głęboką wiarę. Ufała, że nawet bez materialnego bogactwa zostanie otoczona opieką. Jej ufność w Boże zaopatrzenie służy jako inspiracja dla innych, aby polegać na duchowym, a nie materialnym bezpieczeństwie. Ten odcinek zachęca do refleksji nad jakością naszego własnego dawania – czy to czasu, zasobów czy talentów. Zastanówmy się: Czy dajemy w sposób, który naprawdę odzwierciedla nasze wartości i zaufanie do wyższego celu, czy też powstrzymujemy się?

Don Giorgio