Święto Chrztu Pańskiego
Pierwsze czytanie – Izajasz 40:1-5,9-11
Święto Chrztu Pańskiego wyznacza początek publicznej działalności Jezusa i daje głęboki wgląd w Jego misję jako Dobrego Pasterza, co odzwierciedla pierwsze czytanie z Izajasza 40:1-5, 9-11. W tym fragmencie prorok ogłasza nadejście Pana z wielką mocą, ale jest to moc naznaczona nie dominacją, ale czułą, współczującą troską o Jego lud. Jezus Chrystus objawia się jako pasterz, który karmi swoją trzodę, gromadząc bezbronne owieczki w swoich ramionach i delikatnie trzymając je blisko swojego serca. Nie prowadzi poprzez przymus, ale poprzez miłość, oferując przewodnictwo i odpoczynek tym, którzy są obciążeni lub zmęczeni, zwłaszcza owcom matkom, które symbolizują opiekunów i wychowawców wśród wiernych. Ten obraz Chrystusa jako boskiego pasterza zawiera w sobie paradoks Jego misji: chociaż przychodzi z mocą, zwycięża nie siłą, ale miłosierdziem, pokorą i miłością. Jego ostatecznym zwycięstwem jest przywrócenie całego stworzenia do miłosnego uścisku Boga, gdy prowadzi każdą duszę w kierunku pokoju i odpoczynku, które tylko On może zapewnić. Przez ten pryzmat Święto Chrztu Pańskiego przypomina nam, że misja Chrystusa nie polega jedynie na osobistym zbawieniu, ale na zbiorowym, czułym prowadzeniu Jego trzody, czyniąc Go pasterzem par excellence. Zastanówmy się: W jaki sposób mogę otworzyć swoje serce na Chrystusa jako mojego pasterza, pozwalając, by Jego czułe przewodnictwo prowadziło mnie przez wyzwania i ciężary mojego życia ku pokojowi i odpoczynkowi, które On obiecuje?
Don Giorgio