Czwartek 3 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Hebrajczyków 10:19-25
Fragment ten podkreśla niezwykły przywilej wierzących w zbliżaniu się do Boga, możliwy dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Jako nasz Najwyższy Kapłan, otworzył On drogę do sanktuarium poprzez ofiarowanie swojego ciała, usuwając bariery, które niegdyś oddzielały ludzkość od Bożej łaski. Dzięki Jego ofierze jesteśmy zaproszeni do zbliżenia się do Boga ze szczerością, niezachwianą wiarą i sumieniem oczyszczonym Jego krwią. To wezwanie do wiary nie jest bierne, ale wymaga niezachwianej ufności w Boże obietnice, nawet w czasach niepewności. Mocne trzymanie się naszej nadziei jest niezbędne, ponieważ jest ona zakotwiczona nie w ludzkim wysiłku, ale w niezmiennej wierności Boga. Jednocześnie fragment ten podkreśla znaczenie wspólnoty chrześcijańskiej, przypominając wierzącym, że wiara nie jest przeznaczona do życia w izolacji. Zamiast tego jesteśmy wezwani do wspierania i zachęcania się nawzajem w miłości i dobrych uczynkach, tworząc środowisko, w którym wytrwałość i wzajemne budowanie wzmacniają ciało Chrystusa. Spotykanie się w Kościele i aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła są niezbędne w naszym budowaniu wspólnoty jako członków Jego Ciała. Fragment ten służy zatem zarówno jako zapewnienie, jak i wezwanie do działania: zapewnienie, że przez Chrystusa mamy bezpośredni dostęp do Boga, oraz wezwanie do odpowiedzi z wiernością, wytrwałością i zaangażowaniem w życie miłości, nadziei i wspólnego oddania. Zastanówmy się: W jaki sposób mogę bardziej świadomie zbliżać się do Boga ze szczerością i wiarą, jednocześnie wzmacniając moje zaangażowanie w zachęcanie i podnoszenie na duchu innych w mojej wspólnocie wiary?
Don Giorgio