1. niedziela Wielkiego Postu (Niedziela Laetare)
    Czytania, Jozuego 5:9-12; Psalm 33(34):2-7; 2 Koryntian 5:17-21; Łukasza 15:1-3,11-32
    Niedziela Laetare oferuje moment radosnej pauzy pośród wielkopostnej podróży, zachęcając nas do spojrzenia w przyszłość na spełnienie Bożych obietnic. W czytaniu z Księgi Jozuego koniec manny i początek spożywania plonów Kanaanu oznacza przejście od wędrówki do przynależności, od zależności od codziennych cudów do głębszego uczestnictwa w owocach Bożej obietnicy. To przejście nie symbolizuje nieobecności Boga, ale nowy etap Jego wiernego towarzyszenia. Podobnie Wielki Post wzywa nas do pozostawienia za sobą pustkowia grzechu i wejścia do krainy pojednania, jak zachęca Paweł w liście do Koryntian: „Bądźcie pojednani z Bogiem”. Pokuta jest naszym sposobem na wkroczenie do tej obiecanej ziemi – nie tylko odwrócenie się od grzechu, ale wkroczenie w dojrzałość, zaufanie i życie podtrzymywane przez łaskę. Podobnie jak syn marnotrawny z Ewangelii Łukasza, jesteśmy zaproszeni do powrotu do domu, gdzie Ojciec czeka nie z wyrzutami sumienia, ale z ucztą. Zastanówmy się: Wielki Post to radość pojednania przez pokutę.

Don Giorgio