Poniedziałek Wielkanocny
Pierwsze czytanie Dz 2:14,22-33
W ten Poniedziałek Wielkanocny Kościół zaprasza nas do pozostania w promiennym świetle Zmartwychwstania i do wysłuchania na nowo świadectwa świętego Piotra z Dziejów Apostolskich. Stojąc przed ludem, Piotr nie opiera się na niejasnych uczuciach lub osobistym przekonaniu, aby głosić swoją wiarę. Opiera swoje głoszenie na Piśmie Świętym i na żywej rzeczywistości tego, co on i inni apostołowie widzieli i czego dotknęli. Oświadcza, że zmartwychwstały Chrystus jest spełnieniem Bożych obietnic, Tym, który pokonał śmierć, a teraz wylewa Ducha na wszystkich, którzy wierzą. Ta odważna i uzasadniona obrona Zmartwychwstania uczy nas, że Wielkanoc nie jest zwykłą symboliczną celebracją, ale odsłonięciem najgłębszej prawdy ludzkiej egzystencji: że Chrystus, niegdyś ukrzyżowany, teraz żyje wiecznie, a w Nim życie zatriumfowało nad śmiercią. Światło Wielkanocy świeci nie tylko na nasze emocje, ale także na nasze zrozumienie, oświecając nasze umysły, aby pojąć tajemnicę odkupieńczego planu Boga. Wzywa nas do wyjścia poza powierzchowną wiarę i przyjęcia głębszej, bardziej zakotwiczonej nadziei, która opiera się na Słowie Bożym i świadectwie Kościoła. W tym świetle zaczynamy widzieć wszystko inaczej – naszą przeszłość z miłosierdziem, naszą teraźniejszość z odwagą, a naszą przyszłość z niezachwianą ufnością. Zastanówmy się: Wielkanoc jest zaproszeniem do konfrontacji z rzeczywistością Zmartwychwstałego Chrystusa nie tylko emocjami, ale wiarą oświeconą i umocnioną Słowem Bożym.
Don Giorgio