Czwartek 31. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie: List do Rzymian 14, 7-12
Słowa św. Pawła z Listu do Rzymian przypominają nam o głębokiej prawdzie: nasze życie i śmierć należą całkowicie do Pana. „Czy żyjemy, czy umieramy, należymy do Pana”. Świadomość ta powinna uwolnić nas od pokusy osądzania lub pogardzania innymi, ponieważ wszyscy jesteśmy objęci tym samym miłosierdziem i przeznaczeni do stanięcia przed tym samym sprawiedliwym i kochającym Bogiem. Życie staje się święte, gdy postrzegamy je jako należące nie do nas samych, ale do Tego, który nas stworzył i odkupił. Osądzanie innych staje się zatem aktem zapomnienia, zapomnienia, że tylko Bóg widzi pełną historię każdego serca. Życie z tą świadomością oznacza chodzenie w pokorze i czci, wdzięczności za dar przynależności. Każda osoba, którą spotykamy, jest kimś, za kogo Chrystus umarł i zmartwychwstał. Zamiast osądzać, jesteśmy wezwani do współczucia; zamiast wyższości, do solidarności w Panu, który trzyma całe życie w swoich rękach. Zastanówmy się: czy żyję każdego dnia ze świadomością, że moje życie i życie innych należy całkowicie do Boga, pozwalając, aby ta prawda zastąpiła osądzanie pokorą i miłością?
Don Giorgio