sie 4, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Jan Maria Vianney, kapłan
Poniedziałek 18. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie: Księga Liczb 11, 4-15
Dzisiejszy fragment z Księgi Liczb ukazuje ludzką skłonność do skupiania się na tym, czego nam brakuje, zamiast na darach już otrzymanych od Boga. Izraelici, mimo że zostali wyzwoleni z niewoli i byli karmieni manną z nieba, domagają się mięsa, zaślepieni niezadowoleniem i pożądaniem. Natomiast w święto św. Jana Marii Vianney’ego przypomina nam się głębsza prawda teologiczna: łaska jest zawsze wystarczająca, ponieważ sam Bóg jest naszym udziałem. Święty Jan Vianney, znany ze swojej pokory i niestrudzonej posługi pojednania, nie żył lamentując nad tym, czego mu brakowało, ale radując się z zawsze obecnego daru przebaczającej miłości Chrystusa. Jego życie uczy nas, że kiedy zakorzenimy się w łasce Bożej, nasze nieustanne pragnienia uciszają się i widzimy, że boskie miłosierdzie jest naszym prawdziwym pokarmem. To przejście od narzekania do wdzięczności odzwierciedla sedno teologii chrześcijańskiej: zbawienie nie polega na tym, czego nam brakuje, ale na przyjęciu i życiu w obfitej łasce już wylanej w Chrystusie, który zaspokaja każdy głód duszy. Zastanówmy się: czy skupiam się bardziej na tym, czego brakuje mi w życiu, czy też dostrzegam i dziękuję za obfitą łaskę i przebaczającą miłość Chrystusa, która już jest obecna?
Don Giorgio
sie 3, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela zwykła
Czytania: Księga Koheleta 1,2; 2,21-23; List do Kolosan 3,1-5.9-11
Dzisiejsze czytania przypominają nam, że nic na tym świecie nie może naprawdę zaspokoić pragnienia naszych serc poza Chrystusem. Księga Koheleta głosi, że wszystko jest marnością, wskazując nam prawdę, że ziemskie dążenia, osiągnięcia i dobra materialne są przemijające, podczas gdy nasze życie z Jezusem jest wieczne i bezpieczne. Święty Paweł zachęca nas, abyśmy „myślami byli w niebie”, ponieważ nasze prawdziwe życie jest teraz „ukryte z Chrystusem w Bogu”. Jest to zaproszenie do pogłębienia naszej osobistej relacji z Nim – do pozwolenia, aby Jego obecność określała naszą tożsamość i kształtowała nasze życie. Aby to osiągnąć, musimy pozbyć się egoizmu, samolubstwa i nawyków „starego człowieka”, pozwalając Jego miłości odnawiać nas każdego dnia na Jego podobieństwo. Bliskie życie z Jezusem oznacza życie w ciągłej świadomości Jego obecności, pozwalanie, aby Jego głos kierował naszymi wyborami, Jego miłosierdzie leczyło nasze rany, a Jego przykład inspirował nasze działania. Kiedy skupiamy się na Chrystusie, odkrywamy wolność i radość życia zakotwiczonego nie w rzeczach przemijających, ale w Nim, który jest naszym prawdziwym życiem i trwałym skarbem. Zastanówmy się: czy moje życie jest naprawdę skoncentrowane na Chrystusie, pozwalając Mu codziennie mnie odnawiać i uwalniać od egoizmu i samolubstwa, abym mógł żyć na Jego podobieństwo?
Don Giorgio
sie 2, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota wspomnienia Najświętszej Maryi Panny
Sobota 17. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Księga Kapłańska 25:1, 8-17
Dzisiejsze czytanie zachęca nas do ponownego odkrycia ducha Jubileuszu, który obecnie obchodzimy, jako czasu wyzwolenia, odnowy i zaufania Bożej opatrzności. Przykazanie, aby dać odpocząć ziemi, umorzyć długi i pozwolić wszystkim powrócić do domów swoich ojców, mówi o radykalnej wizji, w której odrzuca się ludzką chciwość, odnawia relacje, a całe stworzenie znajduje odpoczynek w Bożej opiece. Ten święty rok nie był jedynie reformą gospodarczą czy społeczną, ale ponownym skupieniem życia na prawdzie, że wszystko należy do Pana i że jesteśmy Jego ludem, powołanym do życia w wolności i hojności. W jubileuszu zależność od Boga zastępuje samodzielność, a miłosierdzie ma pierwszeństwo przed posiadaniem. W dniu wspomnienia Najświętszej Maryi Panny przypomina nam się o jej prostym zaufaniu do Bożej opatrzności i ubóstwie ducha, które otworzyły ją na Jego wielkość. Podobnie jak ona, jesteśmy zaproszeni do porzucenia tego, co nas zniewala, naszych niepokojów, przywiązań lub pragnienia kontroli, i do odpoczynku w opiece Tego, który obdarza nas obficie. Jubileusz wzywa nas do oczyszczenia serca: do wolności przebaczenia, dzielenia się i życia jako dzieci, które wiedzą, że wszystko jest darem. Zastanówmy się: Jakich przywiązań lub pragnień kontroli muszę się pozbyć, aby móc żyć bardziej swobodnie w Bożej opatrzności i dzielić się Jego hojnością z innymi?
Don Giorgio
sie 1, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Alfons Maria de Liguori, biskup, doktor Kościoła
Pierwsze czytanie Księga Kapłańska 23:1, 4-11, 15-16, 27, 34-37
Pierwszy piątek miesiąca: Powierzmy się Najświętszemu Sercu Jezusa
W ten pierwszy piątek miesiąca, powierzając się Najświętszemu Sercu Jezusa, dzisiejsze czytanie przypomina nam, że święta nie są jedynie ludzką inicjatywą, ale boskim zaproszeniem. Święta i zgromadzenia Izraela zostały ustanowione przez samego Pana jako chwile upamiętniające Jego zbawcze dzieła i odnowienie przymierza z Nim. Podobnie każda celebracja Eucharystii, w której uczestniczymy, nie jest tylko rytuałem, który wybieramy, ale wezwaniem Boga do ponownego spotkania z Jego miłością i miłosierdziem. W Najświętszym Sercu widzimy pełnię tego boskiego zaproszenia: Jezus otwiera swoje serce, aby przyciągnąć nas do swojego życia, uleczyć nasze rany i przemienić nas swoją miłością. Za każdym razem, gdy gromadzimy się na modlitwie, odpowiadamy na wezwanie Boga, który pragnie być ze swoim ludem i umacniać nas swoją obecnością. Dzisiaj zbliżmy się do Najświętszego Serca z wdzięcznością i pokorą, pamiętając, że nasze uwielbienie nie polega na tym, co dajemy Bogu, ale na przyjmowaniu i świętowaniu tego, co On już dla nas uczynił. Zastanówmy się: czy moja pobożność wobec Najświętszego Serca jest prawdziwą odpowiedzią na zaproszenie Jezusa, uznając je za Jego pragnienie, aby przybliżyć mnie do swojej miłości i zbawczej obecności?
Don Giorgio
lip 31, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Ignacy Loyola, kapłan
Czwartek 17. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie 1 List do Koryntian 10, 31-11, 1
W święto św. Ignacego Loyoli słowa św. Pawła przypominają nam, że istotą życia chrześcijańskiego jest ukierunkowanie wszystkiego – naszych myśli, czynów i pragnień – na chwałę Boga. „Cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą” – to wezwanie, aby nawet najzwyklejsze zadania i codzienne czynności postrzegać jako okazję do oddania Mu czci. Oznacza to życie z zamierzeniem, pozwalając, aby nasza praca, relacje, wybory, a nawet zmagania stały się ofiarą miłości. Święty Ignacy dał nam tego przykład poprzez swoją duchowość „odnajdywania Boga we wszystkim”, ucząc nas, że świętość nie jest zarezerwowana dla wyjątkowych chwil, ale jest kultywowana w prostocie codziennego życia, kiedy wszystko czyni się z wiarą i miłością. Zastanówmy się: czy świadomie staram się chwalić Boga we wszystkim, co robię, pozwalając, aby nawet zwyczajne chwile mojego życia stały się aktami miłości i uwielbienia?
Don Giorgio
lip 30, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 17. tygodnia okresu zwykłego
Święty Piotr Chryzolog, biskup, doktor Kościoła
Pierwsze czytanie Księga Wyjścia 34, 29-35
Dzisiejsze czytanie pokazuje nam, jak Mojżesz po rozmowie z Bogiem powrócił do ludu z twarzą tak promienną, że ludzie byli pełni podziwu dla widzialnego znaku obecności Boga na nim. Ta promienność nie była jego zasługą, ale skutkiem łaski, wynikiem głębokiej komunii z Panem. Podobnie, kiedy żyjemy w łasce Bożej, przemienia nas ona w sposób często widoczny dla innych: w naszych słowach, czynach, a nawet w pokoju i radości, które promieniujemy. Łaska dostosowuje nasze serca do woli Bożej, tak że nie mówimy z własnych impulsów lub planów, ale jako narzędzia Jego mądrości i prawdy. Podobnie jak Mojżesz, stajemy się żywymi świadkami, odbijającymi światło Boże w świecie, który pragnie nadziei i przewodnictwa. Dzisiaj jesteśmy zaproszeni do zbliżenia się do Boga w modlitwie i bliskości, aby Jego łaska nie tylko nas wypełniła, ale także przelewała się przez nas, ujawniając Jego obecność we wszystkim, co mówimy i robimy. Zastanówmy się: czy moje życie odzwierciedla przemieniającą łaskę Boga w taki sposób, że moje słowa i czyny ujawniają Jego obecność tym, którzy mnie otaczają?
Don Giorgio
