wrz 28, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święci Michał, Gabriel i Rafał, archaniołowie
Pierwsze czytanie Daniel 7:9-10, 13-14
Prorok Daniel opisuje wizję Starego, zasiadającego na tronie w majestacie, z mocą i chwałą, które nigdy nie przeminą: „Jego panowanie jest panowaniem wiecznym”. To wieczne królestwo jest niezachwianym fundamentem naszej wiary. Archaniołowie Michał, Gabriel i Rafał są związani z tym panowaniem. Michał broni królestwa Bożego przed mocami ciemności, Gabriel ogłasza nadejście królestwa Bożego w Chrystusie, a Rafał przynosi ludowi Bożemu uzdrawiającą obecność Boga. Ich misje odzwierciedlają różne wymiary jednej prawdy: całe stworzenie służy Panu, którego panowanie jest wieczne. W tym święcie jesteśmy zaproszeni do pamięci, że suwerenność Boga nie jest abstrakcyjna, ale aktywna, działająca poprzez Jego aniołów i poprzez nas, gdy żyjemy wiernie w Jego służbie. Archaniołowie przypominają nam, że niebo nie jest odległe – jest zaangażowane, obecne i zawsze działa, aby prowadzić nas ku Chrystusowi, Synowi Człowieczemu, którego panowanie jest wieczne. Czczenie Archaniołów oznacza pełniejsze powierzenie się wiecznej suwerenności Boga, z przekonaniem, że nic nie może pokonać Jego panowania. Zastanówmy się: czy żyję każdego dnia pod panowaniem wiecznego królestwa Boga, pozwalając, aby przykład i misja Archaniołów inspirowały mnie do obrony prawdy, głoszenia Ewangelii i niesienia uzdrowienia tam, gdzie jest to potrzebne?
Don Giorgio
wrz 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela zwykła
Czytania: Amos 6,1a.4-7; 1 Tymoteusza 6,11-16
Prorok Amos ostrzega przed złudzeniem wygody: leżenie na łożach z kości słoniowej, beztroskie ucztowanie i ignorowanie cierpienia innych nie jest życiem ludu Bożego. Wygoda może łatwo stać się pułapką, zaślepiającą nas na to, co naprawdę ważne. Natomiast św. Paweł napomina Tymoteusza, aby dążył do zdobycia trwałych skarbów: „sprawiedliwości, pobożności, wiary, miłości, cierpliwości i łagodności”. Nie są to luksusy, ale podstawowe elementy życia chrześcijańskiego, cnoty, które kształtują nas jako uczniów odzwierciedlających Chrystusa. „Walczyć dobrze o wiarę” nie oznacza rywalizacji, ale wytrwałość. Chodzi o codzienne zmaganie się z egoizmem, samozadowoleniem i rozproszeniem uwagi, abyśmy mogli osiągnąć życie wieczne, prawdziwe dziedzictwo obiecane w Chrystusie. Czytania zachęcają nas do zastanowienia się, czy inwestujemy naszą energię w tworzenie wygodnego życia, czy w budowanie życia wiernego. Droga Chrystusa nie jest naznaczona łatwością, ale miłością przejawiającą się w działaniu, cierpliwością w próbach i łagodnością w sile. Życia wiecznego nie zdobywa się poprzez posiadłości lub status, ale poprzez przywiązanie się do Tego, który już jest naszym życiem. Zastanówmy się: czy bardziej skupiam się na budowaniu wygodnego życia dla siebie, czy też każdego dnia dążę do sprawiedliwości, oddania, wiary, miłości, cierpliwości i łagodności, aby naprawdę osiągnąć życie wieczne?
Don Giorgio
wrz 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Wincenty a Paulo, kapłan
Pierwsze czytanie Zachariasz 2:5-9, 14-15
Prorok Zachariasz głosi Bożą obietnicę: „Śpiewaj, raduj się, córko Syjonu, bo przychodzę, aby zamieszkać pośród ciebie”. Obietnica ta znajduje swoje najgłębsze spełnienie w tajemnicy Eucharystii, gdzie sam Chrystus postanawia zamieszkać pośród nas – nie jako abstrakcyjna idea, ale jako rzeczywista obecność, ciało i krew, dusza i boskość. Podczas każdej celebracji Eucharystii niebo dotyka ziemi, a Bóg spełnia swoją obietnicę bliskości. Jednak ta obecność wykracza poza ołtarz: Chrystus mieszka wśród nas w ubogich, zapomnianych i marginalizowanych. Święty Wincenty a Paulo, którego życie było całkowicie poświęcone służbie ubogim, przypomina nam, że oddanie Eucharystii musi przejawiać się w miłości do tych, w których Chrystus postanowił zamieszkać. Rozpoznawanie Go w konsekrowanej Hostii, ignorując Go w głodnych lub opuszczonych, oznacza utratę pełni Jego obecności. Dzisiaj jesteśmy zaproszeni, aby radować się Bogiem, który mieszka wśród nas, i aby nasza komunia eucharystyczna urzeczywistniała się w aktach miłosierdzia, współczucia i sprawiedliwości wobec naszych braci i sióstr. Zastanówmy się: czy naprawdę raduję się obecnością Chrystusa wśród nas – zarówno w Eucharystii, jak i w ubogich – i czy pozwalam, aby moja komunia z Nim przy ołtarzu przejawiała się w aktach miłości i służby wobec najbardziej potrzebujących?
Don Giorgio
wrz 26, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 25 tygodnia okresu zwykłego
Święci Kosma i Damian, męczennicy
Pierwsze czytanie Aggeusza 1:15-2:9
Przez proroka Aggeusza Pan składa oszałamiającą obietnicę: „Nowa chwała tej świątyni przewyższy dawną… i w tym miejscu dam pokój”. Proroctwo to wykracza poza kamień i strukturę, wskazując na samego Jezusa Chrystusa, prawdziwą świątynię, w której w pełni mieszka Bóg. Chwała nowej świątyni nie tkwi w jej murach, ale w osobie Chrystusa, który przynosi pokój nie taki, jaki daje świat, ale pokój pojednania z Bogiem. Ten pokój jest Jego darem, przypieczętowanym Jego krwią, i przewyższa każdą ziemską chwałę, ponieważ przemienia serca i jednoczy nas w komunii z Ojcem. W święto świętych Kosmy i Damiana, lekarzy i męczenników, widzimy spełnienie tego proroctwa: ich wiara w Chrystusa, żywą świątynię, dała im odwagę, by znosić cierpienia i oferować uzdrowienie zarówno ciała, jak i duszy. Dzisiejsze czytanie wzywa nas, abyśmy ufali, że prawdziwy pokój można znaleźć tylko w Chrystusie, i abyśmy pozwolili, aby nasze życie, podobnie jak ich, stało się miejscem, w którym objawia się Jego chwała. Zastanówmy się: czy szukam pokoju w rzeczach przemijających, czy też zakotwiczam swoje serce w Chrystusie – prawdziwej świątyni – którego chwała przewyższa wszystko inne i którego obecność sama w sobie może przynieść trwały pokój?
Don Giorgio
wrz 24, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 25 tygodnia zwykłego
Pierwsze czytanie: Aggeusza 1, 1-8
Przez proroka Aggeusza Pan konfrontuje swój lud z pustką ludzkich wysiłków podejmowanych bez Niego. Pracowali ciężko, ale ich wysiłki przyniosły niewielkie efekty; budowali domy dla siebie, zaniedbując dom Boży. Przesłanie jest jasne: kiedy szukamy spełnienia w naszych własnych projektach, oderwanych od chwały Bożej, nasze życie pozostaje niespełnione i niespokojne. Prawdziwego spełnienia nie można znaleźć w posiadłościach, sukcesach czy niekończących się wysiłkach, ale w dostosowaniu naszego życia do woli Pana i oddaniu Mu pierwszego miejsca. Lud Izraela został wezwany do odbudowy świątyni, nie tylko jako budynku, ale jako znaku, że Bóg należy do centrum ich życia. W ten sam sposób jesteśmy zaproszeni do zbadania naszych priorytetów. Musimy czcić Pana, stawiając Jego chwałę w centrum wszystkiego, co robimy, nie szukając własnej wygody i uznania. Tylko Jego droga wypełnia pustkę; tylko Jego obecność przemienia naszą pracę w trwałą radość. Zastanówmy się: czy szukam spełnienia w moich własnych projektach i wygodach, czy też stawiam chwałę Boga w centrum mojego życia, ufając, że tylko Jego obecność może zaspokoić moje serce?
Don Giorgio
wrz 23, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 25 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Ezdrasz 9, 5-9
Modlitwa Ezdrasza potwierdza głęboką prawdę: nawet pośród porażki i wygnania Pan okazał miłosierdzie. Jego miłosierdzie rozjaśniło oczy Jego ludu, przyniosło im ulgę i przypomniało im, że nigdy nie zostali porzuceni. Fragment ten przypomina nam, że miłosierdzie Boże nie jest gestem tymczasowym, ale stałą obecnością, która nas odnawia i podtrzymuje. Kiedy czujemy się przytłoczeni własnymi grzechami lub przygniecionymi okolicznościami, które wydają się nie do naprawienia, światło Jego miłosierdzia podnosi nasze oczy z rozpaczy ku nadziei. Bóg nie opuszcza swojego ludu, nie opuszcza też nas. Jego miłosierdzie daje nam nie tylko przebaczenie, ale także siłę, by ponownie powstać i odbudować nasze życie. Wyzwaniem jest rozpoznanie tego miłosierdzia w naszym codziennym życiu, dostrzeżenie w małych chwilach dobroci, nieoczekiwanej ulgi lub wewnętrznego spokoju ręki Boga, która przypomina nam, że Jego miłość jest zawsze większa niż nasza słabość. Zastanówmy się: kiedy czuję się przytłoczony własną słabością lub zmaganiami, czy dostrzegam miłosierdzie Boga, które rozjaśnia moje oczy, daje mi ulgę i zapewnia mnie, że On nigdy mnie nie opuścił?
Don Giorgio
Don Giorgio
