Środa, 12 listopada

Środa, 12 listopada

Święty Jozafat, biskup, męczennik
Środa 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Mądrość 6, 1-11
Księga Mądrości przypomina nam, że świętość jest nie tylko darem, ale także obowiązkiem, zwłaszcza dla tych, którym powierzono przywództwo lub przewodnictwo. „Ci, którzy zachowują święte przykazania, będą uznani za świętych” – czytamy, a ci, którzy głęboko je przeżywają, będą mieli „gotową odpowiedź”. Święty Jozafat w pełni zrozumiał tę prawdę. Jako biskup oddany jedności i wierności Kościołowi nie tylko nauczał zasad wiary, ale także je ucieleśniał, aż do męczeństwa. Jego życie pokazuje, że świętość nie jest dowodem słów, ale uczciwości i odwagi, z jaką broni się prawdy i miłości, nawet jeśli kosztuje to wszystko. Życie zgodnie z mądrością Bożą oznacza pozwolenie, aby Jego prawo kształtowało nasze sumienie, a Jego miłosierdzie łagodziło nasze działania. W świecie pełnym hałasu i podziałów najsilniejszym świadectwem jest życie zgodne z Ewangelią, przejrzyste, wierne i gotowe dać powód do nadziei poprzez miłość. Zastanówmy się: czy żyję zgodnie z przykazaniami Boga z taką uczciwością i odwagą, że moje życie staje się odpowiedzią na Jego wezwanie, nawet jeśli wymaga to poświęcenia?

Don Giorgio

Wtorek, 11 listopada

Wtorek, 11 listopada

Święty Marcin z Tours, biskup
Wtorek 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Mądrość 2, 23–3, 9
Księga Mądrości objawia prawdę leżącą u podstaw każdej wiary: „Ci, którzy Mu ufają, zrozumieją prawdę, a wierni pozostaną z Nim w miłości”. Poznanie prawdy nie polega jedynie na zrozumieniu idei, ale na spotkaniu z żywym Bogiem, którego istotą jest miłość. Kiedy ufamy Mu, nasze rozumienie zostaje oczyszczone; zaczynamy postrzegać rzeczywistość nie przez pryzmat strachu lub dumy, ale w świetle boskiego miłosierdzia. Święty Marcin z Tours żył tą prawdą z heroiczną prostotą. Jego słynny gest podzielenia się płaszczem z żebrakiem, którego później rozpoznał jako samego Chrystusa, pokazuje, że miłość jest najwyższym wyrazem prawdy. W świecie często zasłoniętym egoizmem św. Marcin przypomina nam, że wiara nie jest abstrakcją, ale życiem w komunii: zaufanie Bogu oznacza kochać tak, jak On kocha. Ci, którzy trwają w tej miłości, już mieszkają w prawdzie, która trwa na wieki. Zastanówmy się: czy pozwalam, aby moja wiara prowadziła mnie do prawdy miłości, dostrzegając obecność Boga w innych i ufając, że każdy akt miłosierdzia objawia Jego wieczną prawdę?

Don Giorgio

Poniedziałek, 10 listopada

Poniedziałek, 10 listopada

Święty Leon Wielki, papież, doktor Kościoła
Poniedziałek 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Mądrość 1, 1-7
Księga Mądrości uczy, że poszukiwanie Boga „w szczerości serca” jest podstawą prawdziwej relacji z Nim. Bóg objawia się nie dumnym ani przebiegłym, ale tym, którzy zbliżają się do Niego z szczerością, pokorą i czystością intencji. Szczerość serca oznacza jedność między tym, w co wierzymy, tym, co mówimy i tym, jak żyjemy; jest to harmonia prawdy i miłości w duszy. Kiedy nasze poszukiwanie Boga jest szczere, On zbliża się do nas i napełnia nasze serca swoim Duchem, który „przenika wszystko”. Święty Leon Wielki uosabiał tę mądrość poprzez swoją głęboką wiarę, odwagę duszpasterską i jasność nauczania. Jego życie przypomina nam, że prawdziwa wielkość płynie z serc zakotwiczonych w prawdzie i uczciwości przed Bogiem. Szczere poszukiwanie Go to nie tylko szukanie odpowiedzi, ale otwarcie całej naszej istoty na Jego przemieniającą obecność. Zastanówmy się: czy szukam Boga z uczciwością serca – pozwalając, aby Jego prawda kształtowała moje myśli i działania – czy też zbliżam się do Niego tylko wtedy, gdy jest to wygodne lub przyjemne?

Don Giorgio

Niedziela, 9 listopada

Niedziela, 9 listopada

Poświęcenie Bazyliki Laterańskiej

Czytania: Ezechiel 47:1-2, 8-9, 12; 1 List do Koryntian 3:9c-11, 16-17

Święto poświęcenia Bazyliki Laterańskiej nie dotyczy jedynie konsekracji wspaniałego budynku w Rzymie; jest to uroczystość świątyni Boga, którą każdy z nas jest powołany być. Wizja Ezechiela, woda płynąca ze świątyni, niosąca życie wszędzie, gdzie sięga, wskazuje na łaskę, która płynie od Chrystusa, prawdziwej Świątyni, do Jego Kościoła, a poprzez niego do świata. Święty Paweł przypomina nam, że jesteśmy świątyniami Ducha Świętego, zbudowanymi na jednym fundamencie, Jezusie Chrystusie. Ten dzień zachęca nas do odnowienia świadomości, że Bóg mieszka nie tylko w świętych miejscach, ale także w swoim ludzie. Bazylika Laterańska, jako „Kościół Matka”, jest symbolem jedności, przypominającym nam, że Kościół jest powszechny, ale zbudowany z żywych kamieni, z których każdy z nas jest uświęcony i powołany do promieniowania życiem Chrystusa. Gdziekolwiek pozwalamy, aby Jego łaska przepływała przez nas, następuje uzdrowienie, odnowienie i świętość. Zastanówmy się: czy żyję jako prawdziwa świątynia Boga, pozwalając, aby Jego łaska przepływała przeze mnie i przynosiła życie, uzdrowienie i jedność tym, którzy mnie otaczają?

Don Giorgio

Sobota, 8 listopada

Sobota, 8 listopada

Sobota ku czci Najświętszej Maryi Panny
Sobota 31. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: List do Rzymian 16, 3-9. 16. 22-27
Święty Paweł kończy swój list do Rzymian ciepłymi słowami i wdzięcznością, pozdrawiając imiennie tych, którzy pomagali mu, dodawali otuchy i pracowali razem z nim na rzecz Ewangelii. Te ostatnie zdania przypominają nam, że życia w wierze nie przeżywa się w samotności, ale że rozwija się ono poprzez relacje, wspólną służbę i wzajemną wdzięczność. Staranna pamięć Pawła o każdej osobie pokazuje, że świętość nie polega tylko na wielkich czynach, ale na cichej wierności tych, którzy budują Kościół dzień po dniu. Pamiętać o innych z wdzięcznością oznacza rozpoznawać oblicze Chrystusa w tych, którzy szli obok nas, wspierali nas i umacniali naszą wiarę. Wdzięczność przemienia pamięć w modlitwę; zamienia relacje w komunię. Kiedy zatrzymujemy się, aby podziękować Bogu za ludzi w naszym życiu, odnawiamy więzi miłości, które sprawiają, że Ciało Chrystusa jest żywe i promienne w świecie. Zastanówmy się: czy poświęcam czas, aby z wdzięcznością pamiętać o tych, którzy umocnili moją wiarę i towarzyszyli mi w mojej podróży, rozpoznając w nich obecność i miłość Chrystusa?

Don Giorgio

Piątek, 7 listopada

Piątek, 7 listopada

Piątek 31. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: List do Rzymian 15, 14-21
Słowa św. Pawła w tym fragmencie ukazują pokorę i gorliwość prawdziwego apostoła, który uznaje, że każdy sukces, każde nawrócenie i każde dobre dzieło pochodzi wyłącznie od Chrystusa. „Nie ośmielę się mówić o niczym innym, jak tylko o tym, co Chrystus dokonał przeze mnie” – mówi, uznając, że szerzenie Ewangelii od Jerozolimy po odległe krainy nie było jego osiągnięciem, ale dziełem Ducha Świętego działającego przez niego. Jest to wzór autentycznej służby chrześcijańskiej: działać odważnie, ale nigdy nie chełpić się; pracować z pasją, ale zawsze w zależności od łaski. Życie Pawła uczy nas, że misja nie polega na osobistym uznaniu lub wynikach, ale na pozwoleniu Chrystusowi na swobodne działanie poprzez nasze słowa, czyny i świadectwo. Kiedy rezygnujemy z potrzeby kontrolowania wyników lub przypisywania sobie zasług, nasze życie staje się narzędziem boskiej mocy, cichym kanałem, przez który Bóg nadal dociera do serc i przemienia świat. Zastanówmy się: czy uznaję, że wszystko, co dobre, osiągnięte przeze mnie, należy do Chrystusa, pozwalając Jego Duchowi, a nie mojej dumie, kierować moją misją i podtrzymywać ją?

Don Giorgio