Czwartek po Środzie Popielcowej
Ewangelia – Łukasza 9:22-25
„Jezus powiedział do swoich uczniów: 'Przeznaczone jest Synowi Człowieczemu, aby bardzo cierpiał, aby był odrzucony przez starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie, i aby był zabity, a trzeciego dnia wzbudzony'”. Jezus pokazuje, jak dobrowolnie jest gotów przyjąć cierpienia za nas i zaakceptować je. Jezus zachęca swoich uczniów do naśladowania Go w oparciu o Jego własną drogę. Wziął na siebie krzyż i ci, którzy chcą za Nim podążać, muszą zrobić to samo. „Jeśli kto chce być naśladowcą moim, niech się wyrzeknie samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Gotowość Jezusa do cierpienia i śmierci za ludzkość jest nie tylko wydarzeniem historycznym, ale także wzorem uczniostwa. Jego wezwanie do „codziennego brania krzyża” symbolizuje zaproszenie do podjęcia życia pełnego samozaparcia, poświęcenia i naśladowania Go, bez względu na koszty. Ta metafora niesienia własnego krzyża jest potężnym obrazem, który przemawia do indywidualnych i zbiorowych wyzwań związanych z życiem zgodnym z naukami i przykładem Jezusa. Chodzi o dokonywanie wyborów, które odzwierciedlają Jego nauki, nawet jeśli prowadzą one do trudności lub sprzeciwu. To zobowiązanie jest postrzegane jako sposób na uczestniczenie w życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, rozumiejąc, że cierpienie i poświęcenie są drogą do zmartwychwstania. Zastanówmy się: Wielki Post jest zrozumieniem drogi Jezusa, który dobrowolnie przyjął krzyż, aby doprowadzić nas do zmartwychwstania.
Czwartek, 15 lutego
