Czwartej Niedzieli Wielkanocnej
Pierwsze czytanie Dz 13, 14.43-52
Czwartej Niedzieli Wielkanocnej świeci jasnym światłem przełomowy moment w historii zbawienia – chwila, w której pierwsi uczniowie, poruszeni Duchem Świętym, zaczynają pojmować bezgraniczny horyzont zmartwychwstania. W synagodze w Antiochii Paweł i Barnaba odważnie potwierdzają, że przesłanie Chrystusa nie jest ograniczone do wybranych nielicznych, ale przeznaczone dla wszystkich narodów. Jest to decydujące przebudzenie: powszechność wydarzenia Chrystusa staje się sercem misji Kościoła. Wielkanoc nie jest zatem zamkniętym rozdziałem triumfu odizolowanej grupy, ale otwartymi drzwiami, przez które światło Zmartwychwstałego wlewa się do każdego narodu, zapraszając wszystkich do radości odkupienia. W tym okresie paschalnym również my jesteśmy wezwani do życia z tą samą apostolską odwagą – głosząc słowem i świadectwem, że miłość Chrystusa jest dla wszystkich. Wielkanoc jest promiennym ogłoszeniem, że Zmartwychwstały Chrystus nie jest Zbawicielem nielicznych, ale światłem zbawienia ofiarowanym wszystkim narodom, wzywającym Kościół do powszechnej misji nadziei.
Don Giorgio