3 Niedziela Adwentu
Ewangelia Łukasza 3:10-18
Służba Jana przyciągnęła powszechną uwagę, a ludzie, przepełnieni oczekiwaniem, zaczęli się zastanawiać, czy może on być Mesjaszem. Jednak Jan szybko wyjaśnił swoją rolę, wskazując nie na siebie, ale na Chrystusa. Jego słowa: „Nie jestem zdolny rozwiązać rzemyka u Jego sandałów” odzwierciedlają głęboką świadomość jego pozycji i wielkości misji Chrystusa. Pokora Jana polega na jego gotowości do odsunięcia się na bok, kierując uwagę ludzi na Jezusa, zamiast szukać chwały dla siebie. Adwent, jako okres przygotowań, wzywa nas do przyjęcia tej samej postawy pokory. Jest to czas rozpoznania naszych własnych ograniczeń i przekierowania naszej uwagi na przyjście Chrystusa. Tak jak Jan przygotował drogę dla Jezusa, tak my jesteśmy zaproszeni do przygotowania naszych serc i życia na przyjęcie Go w pełni. Wiąże się to z odłożeniem na bok pychy, egocentryzmu i rozproszeń, które mogą przeszkadzać nam w rozpoznaniu i przedstawieniu światu prawdziwego Chrystusa. Pokora w Adwencie nie polega na umniejszaniu siebie, ale na tworzeniu przestrzeni dla Boga, aby mógł w nas działać. Oznacza to uznanie, że nie jesteśmy centrum historii, ale częścią większej narracji, w której Chrystus jest w centrum uwagi. Czyniąc to, stajemy się autentycznymi świadkami Jego miłości, miłosierdzia i prawdy, podobnie jak Jan Chrzciciel. Zastanówmy się: W jaki sposób mogę pokornie odsunąć się od własnych pragnień, dumy lub rozproszeń w tym okresie Adwentu, aby pozwolić Chrystusowi zająć centralne miejsce w moim życiu i w życiu tych, którzy mnie otaczają?
Don Giorgio