- niedziela Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Księga Wyjścia 3:1-8,13-15
Ta tajemnicza scena wprowadza nas w serce objawienia: Bóg objawia się jako Obecność, która wzywa, która mówi, która posyła. Nie jest Bogiem odległym, bezosobowym czy abstrakcyjnym, ale Bogiem, który widzi cierpienie swojego ludu, który słyszy wołanie uciśnionych i zstępuje, by ich wyzwolić. Krzew gorejący jest żywym obrazem Wcielenia: Bóg wkracza w historię, nie niszcząc jej, ale raczej ją uświęcając. Chrystus jest krzewem, który płonie boską miłością, ale przyjmuje nasze kruche człowieczeństwo. Ta sama Tajemnica odnawia się w Eucharystii: pod skromnymi znakami chleba i wina płonie prawdziwa Obecność Pana. A kiedy Bóg mówi: „Jestem, który jestem”, oferuje nam bardzo głęboką prawdę. On jest Istotą par excellence, wieczną, wierną, obecną. Nie jest Bogiem stworzonym ludzkimi rękami, ale Tym, który jest, który pozostaje, który nam towarzyszy. Wierzyć w tego Boga oznacza wejść z Nim w żywą relację, zaufać Jego obietnicy, pozwolić się kształtować Jego woli. Zastanówmy się: Wielki Post to przebywanie w Jego żywej Obecności z żywą odpowiedzią relacji.
Don Giorgio