Niedziela Miłosierdzia Bożego
Pierwsze czytanie z Dziejów Apostolskich 5:12-16
W Niedzielę Miłosierdzia Bożego pierwsze czytanie z Dziejów Apostolskich (5, 12-16) pokazuje nam, że Boże miłosierdzie to nie tylko prawda, w którą wierzymy, ale dynamiczna rzeczywistość, która przemienia świat. To dzięki Bożemu miłosierdziu apostołowie dokonywali znaków i cudów, a ludzie, poruszeni nadzieją, przynosili chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, ufając, że nawet cień Piotra może przynieść uzdrowienie. Miłosierdzie nie jest zatem bierne; jest potężne, aktywne i przepełnione. Sięga ludzkiego cierpienia i przynosi uzdrowienie, spotyka rozpacz z nadzieją, dotyka śmierci z obietnicą życia. Jest widzialnym znakiem, że Bóg nie opuścił ludzkości, ale nadal kroczy pośród nas, uzdrawia nas i podnosi na duchu. W tę niedzielę przypominamy sobie, że my również jesteśmy wezwani do bycia nosicielami tego miłosierdzia: do przebaczania tam, gdzie jest krzywda, do okazywania współczucia tam, gdzie jest samotność, i do bycia żywym znakiem, że miłosierdzie Chrystusa jest niewyczerpane i zawsze działa. Poprzez modlitwę, zaufanie i czyny miłości Kościół kontynuuje dziś misję apostołów, przyciągając niezliczone dusze do serca Tego, który jest samym Miłosierdziem. Boże miłosierdzie jest życiem Zmartwychwstałego Chrystusa, które rozlewa się na świat poprzez Jego Kościół.
Don Giorgio