1. niedziela zwykła
    Czytania: Księga Syracha 3, 19-21. 30-31; List do Hebrajczyków 12, 18-19. 22-24a
    Mądrość Pisma Świętego przypomina nam, że Bóg cieszy się z tych, którzy są łagodni i pokorni, ponieważ poprzez takie serca może On swobodnie działać. Pycha dąży do kontroli i dominacji, ale pokora otwiera przestrzeń dla działania łaski Bożej. Pokora ta osiąga swoją pełnię w Jezusie Chrystusie, pośredniku nowego przymierza, który objawia, że prawdziwa wielkość polega na uniżaniu się dla dobra innych. Jego droga nie jest naznaczona strachem, jak drżenie Izraela na Synaju, ale radością przybycia na górę Syjon, do miasta żywego Boga, gdzie triumfują miłosierdzie i miłość. Chodzenie w pokorze nie jest słabością, ale siłą pod przewodnictwem Boga, jest to droga, dzięki której najbardziej upodabniamy się do Chrystusa. W świecie, który ceni władzę i autopromocję, dzisiejsze czytania wzywają nas do ponownego odkrycia piękna łagodnego serca, które pozwala, aby to moc Boża, a nie nasza własna, kształtowała nasze życie i życie tych, którzy nas otaczają. Zastanówmy się: czy pozwalam pokorze i łagodności kształtować moje życie, aby podobnie jak Chrystus stać się narzędziem, przez które może jaśnieć łaska Boża i radość Jego nowego przymierza?

Don Giorgio