Piątek 32. tygodnia okresu zwykłego
Czytania: Mądrość 13, 1-9
Księga Mądrości ostrzega nas przed duchowym niebezpieczeństwem, które jest dziś tak samo realne jak zawsze: możemy dać się tak bardzo urzekać pięknem i potęgą stworzonych rzeczy, że zapomnimy o Tym, który je stworzył. Stworzenie ma podnosić nasze serca ku górze, a nie pochłaniać naszą uwagę ku dołowi; jego wspaniałość jest drogą, a nie celem. „Z wielkości i piękna stworzonych rzeczy można poznać ich pierwotnego autora”, ale jakże łatwo zatrzymujemy się na darze i tracimy z oczu Dawcę. Niezależnie od tego, czy chodzi o naturę, osiągnięcia, dobra materialne, czy nawet relacje międzyludzkie, wszystko może stać się przeszkodą, jeśli przyciąga wzrok przeznaczony wyłącznie dla Boga. Ale kiedy patrzymy na świat z kontemplacyjnym sercem, stworzenie staje się oknem na boską majestatyczność: góry mówią o Jego sile, oceany o Jego głębi, gwiazdy o Jego tajemnicy, a człowiek o Jego miłości. Odzyskanie tej jasności oznacza ponowne odkrycie cudowności nie tego, co widzialne, ale Tego, którego niewidzialna dobroć podtrzymuje wszystko, co istnieje. Zastanówmy się: czy pozwalam, aby piękno i dary stworzenia prowadziły mnie z powrotem do Stwórcy, czy też pozwalam im odwracać moje serce od Tego, który jako jedyny zasługuje na moją cześć?
Don Giorgio
Piątek, 14 listopada
