Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Czytania: Apokalipsa św. Jana 11, 19; 12, 1-6, 10; 1 List św. Pawła do Koryntian 15, 20-26
W tajemnicy Wniebowzięcia Maryi widzimy ją jako doskonały owoc zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią, dowód, że w niej ludzkość zatriumfowała dzięki łasce Bożej. Jest kobietą odzianą w słońce, z koroną dwunastu gwiazd na głowie, stojącą jako znak nadziei dla pielgrzymującego Kościoła. W niej widzimy nie tylko przeznaczenie, jakie Bóg przygotował dla jej wyjątkowego powołania, ale także przeznaczenie, jakiego pragnie dla wszystkich swoich wiernych dzieci: życie w Jego obecności, ciałem i duszą, na zawsze. Wniebowzięcie Maryi nie jest ucieczką od prób życia, ale spełnieniem drogi przeżytej w całkowitym posłuszeństwie, pokorze i miłości. Maryja ma pełny udział w zmartwychwstaniu swojego Syna, pokazując nam, że Boży plan wobec ludzkości nie jest porażką ani upadkiem, ale chwałą. W Maryi ludzkość „zwyciężyła” nie własną siłą, ale całkowitym poddaniem się woli Boga, przypominając nam, że nasza droga do zwycięstwa leży w naśladowaniu jej przykładu wiary, ufności i niezachwianego uczniostwa. Zastanówmy się: czy naśladuję przykład Maryi w pokornym posłuszeństwie i zaufaniu, aby zwycięstwo Boga w Chrystusie mogło się również wypełnić w moim życiu?
Don Giorgio