Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny
Piątek 33. tygodnia okresu zwykłego
Czytania: 1 Księga Machabejska 4, 36-37. 52-59
Poświęcenie ołtarza w Księdze Machabejskiej, odrestaurowanego po zbezczeszczeniu, staje się potężnym symbolem odnowy i całkowitego oddania się Bogu – symbolem doskonale spełnionym w życiu Najświętszej Maryi Panny. Tak jak Izrael radował się z oczyszczenia i ponownego poświęcenia miejsca, w którym mieszkała obecność Boga, tak samo Kościół świętuje ofiarowanie Maryi: moment, w którym ona, pełna łaski od momentu swojego niepokalanego poczęcia, od najmłodszych lat ofiarowała całą swoją istotę Panu. Maryja jest żywym ołtarzem, czystym mieszkaniem, w którym sam Bóg przyjął ciało. Jej poświęcenie nie było pojedynczym gestem, ale trwającym całe życie „tak”, wyrażonym w pokorze, milczeniu, odwadze i niezachwianej ufności. W tym święcie jesteśmy zaproszeni do ponownego odkrycia, co oznacza oddanie się Bogu – nie częściowo, ale całkowicie, pozwalając Jego łasce oczyścić nasze serca, tak jak oczyszczono ołtarz, a Jego Duchowi ukształtować nasze życie, tak jak ukształtował życie Maryi. Prawdziwe oddanie Bogu zawsze przynosi owoce w postaci świętości, radości i misji. Zastanówmy się: czy oddaję się Bogu z taką samą szczerością jak Maryja, pozwalając Jego łasce uczynić moje życie mieszkaniem, w którym może jaśnieć Jego obecność?
Don Giorgio