Piątek 3. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Ozeasza 14:2-10
Wielki Post jest podróżą powrotną – świętym okresem, który delikatnie wzywa nas z powrotem do komunii z Bogiem, gdzie prawdziwe życie zaczyna się od nowa. Potężne obrazy Ozeasza przypominają nam, że Bóg nie reaguje na naszą nielojalność potępieniem, ale miłością, która stara się przywrócić i odnowić. „Uleczę ich nielojalność, pokocham ich z całego serca”, mówi Pan, objawiając boską czułość, która przewyższa nasze niepowodzenia. Kiedy zwracamy nasze serca ku Niemu, On przychodzi do nas jak rosa – spokojna, stała i życiodajna – ożywiając suchość w nas. Nasze dusze, niegdyś uschnięte przez grzech, zaczynają ponownie kwitnąć jak lilie, zapuszczając głębokie korzenie w Jego łasce i rozciągając się na zewnątrz w pięknie i celu. Wielki Post nie jest więc jedynie czasem zaprzeczenia lub smutku; jest zaproszeniem do ponownego odkrycia radości życia w Bożej obecności. Jest to okres, w którym możemy wyjść spod ciężaru naszej własnej woli i ponownie zamieszkać w Jego cieniu, gdzie nasze życie przynosi owoce – gdzie wzrastamy, kwitniemy i nabieramy zapachu świętości. Piękno Wielkiego Postu tkwi w tej prawdzie: kiedy powracamy do Boga, nie tylko otrzymujemy przebaczenie – zostajemy przemienieni. Zastanówmy się: Wielki Post to zrozumienie piękna życia z Bogiem.
Don Giorgio