Święta Elżbieta Węgierska, zakonnica
Poniedziałek 33. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: 1 Księga Machabejska 1, 10-15. 41-43. 54-57. 62-63
Czytanie z Księgi Machabejskiej przedstawia surowe i heroiczne świadectwo: byli mężczyźni i kobiety, którzy woleli umrzeć, niż zbezcześcić święte przymierze. Ich odwaga ujawnia głębię wierności, której wymaga prawdziwa wiara, wierności, która nie ulega presji, wygodzie ani trendom kulturowym. Wiedzieli, że przymierze nie było jedynie zbiorem zasad, ale ich relacją z Bogiem, skarbem ich tożsamości. Święta Elżbieta Węgierska uosabia tę samą niezachwianą wierność w zupełnie inny sposób: nie poprzez męczeństwo, ale poprzez życie radykalnej miłości, pokory i wierności Ewangelii pośród pokus bogactwa i przywilejów. Zarówno męczennicy z Księgi Machabejskiej, jak i święta Elżbieta przypominają nam, że świętość często wymaga kosztownych wyborów, wyborów, które chronią świętą przestrzeń naszej relacji z Bogiem przed wszystkim, co mogłoby ją osłabić lub zhańbić. Wierność to nie tylko dramatyczny heroizm; to codzienna gotowość do wyboru Boga zamiast kompromisu, miłości zamiast obojętności, prawdy zamiast wygody. Zastanówmy się: czy tak głęboko cenię moją relację z Bogiem, że wybieram wierność zamiast wygody, nawet jeśli cena wydaje się wysoka?
Don Giorgio