Poniedziałek 3. tygodnia czasu zwykłego
Święta Angela Merici, dziewica
Pierwsze czytanie – List do Hebrajczyków 9:15,24-28
Fragment Listu do Hebrajczyków podkreśla fundamentalną różnicę między systemem ofiarniczym Starego Testamentu a ostateczną, jednorazową ofiarą Jezusa Chrystusa. W Starym Przymierzu arcykapłan był zobowiązany do wielokrotnego wchodzenia do sanktuarium i ofiarowywania krwi zwierząt w celu zadośćuczynienia za grzechy ludu. Ofiary te były jednak tymczasowe i nie mogły w pełni wyeliminować grzechu. Natomiast ofiara Chrystusa jest opisana jako ostateczna i ostateczna. Nie musiał On ofiarowywać się wielokrotnie, ponieważ Jego ofiara była doskonała i wystarczająca, aby raz na zawsze zadośćuczynić za grzechy ludzkości. Fragment ten podkreśla, że ofiara Chrystusa miała miejsce w kulminacyjnym momencie historii – „pod koniec ostatniego wieku” – co oznacza jej wieczny i przemieniający wpływ. Co więcej, rysuje paralelę między ludzkim doświadczeniem umierania raz i stawienia czoła sądowi a pojedynczą ofiarą Chrystusa, która wzięła na siebie winy wielu. Jego drugie przyjście, jak wyjaśnia tekst, nie będzie miało na celu dalszej pokuty, ale raczej przyniesie zbawienie i nagrodę tym, którzy wiernie na Niego czekają. Fragment ten zapewnia wierzących o kompletności dzieła Chrystusa i pewności zbawienia dla tych, którzy Mu ufają, wzmacniając chrześcijańską nadzieję na Jego powrót i ostateczne wypełnienie Bożego planu odkupienia. Zastanówmy się: W jaki sposób zrozumienie jednorazowej ofiary Chrystusa stanowi dla mnie wyzwanie, by głębiej zaufać Jego łasce i żyć z większą ufnością w obietnicę zbawienia?
Don Giorgio