Święty Alojzy Gonzaga, zakonnik Sobota 11. tygodnia okresu zwykłego Pierwsze czytanie 2 Koryntian 12:1-10 Rozważania o świętym Alojzym Gonzadze, wzorze młodzieńczej czystości i poświęcenia, zachęcają nas do przyjęcia paradoksu, który leży u podstaw życia chrześcijańskiego: „Kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny”. Święty Paweł kontynuuje zgłębianie tej tajemnicy, uznając, że nasza prawdziwa siła nie pochodzi z samowystarczalności ani duchowych triumfów, ale z łaski, podtrzymującej obecności Boga w nas. W chwilach słabości, kiedy nasze pragnienia nas przytłaczają lub nasze ograniczenia wydają się zbyt wielkie, to łaska nas podtrzymuje, prowadzi i przekształca to, co wydaje się porażką, w ścieżkę głębszego zaufania. Święty Alojzy, pomimo swojego kruchego zdrowia i pokus otaczającego go świata, oddał wszystko Bogu i w łasce znalazł siłę, by kochać radykalnie. Dzisiaj przypominamy sobie, że łaska nie jest tylko ukrytą pomocą, jest samą mocą Boga działającą w nas, unoszącą nas ponad nas samych i umożliwiającą świętość nawet w naszej słabości. Zastanówmy się: w jakich obszarach mojego życia muszę przestać polegać na własnej sile, a zamiast tego otworzyć się pełniej na przemieniającą moc Bożej łaski?
Don Giorgio