Środa 3. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Księga Powtórzonego Prawa 4:1,5-9
Wielki Post to święty czas, który wzywa nas nie tylko do pokuty, ale także do pamięci – głębokiej, celowej pamięci, która kształtuje sposób, w jaki żyjemy każdego dnia. W Księdze Powtórzonego Prawa 4:1,5-9 Mojżesz napomina lud, aby był czujny, ostrożny i nigdy nie zapominał o rzeczach, które widziały ich oczy – cudach, wyzwoleniu, prowadzeniu przez Boga. Nie chodzi tylko o przechowywanie wspomnień; chodzi o to, aby te doświadczenia stanowiły rdzeń tego, kim jesteśmy i jak żyjemy. Wielki Post rzuca nam wyzwanie, aby nasza interakcja z Bogiem stała się sposobem na życie, a nie tylko tymczasowym celem. Jest to czas na ponowne dostosowanie naszych serc do prawdy, którą widzieliśmy i poznaliśmy, aby uchronić się przed zapomnieniem i aby nasze dusze były przebudzone na trwałą obecność Boga. I ta pamięć nie powinna kończyć się na nas – musi być dzielona, przekazywana, opowiadana naszym dzieciom i wnukom. Wierność Boga staje się historią, którą żyjemy i dziedzictwem, które pozostawiamy. W ten sposób Wielki Post przekształca się z okresu przygotowań w trwającą całe życie postawę świadomości, pokory i pokoleniowego świadectwa. Poprzez modlitwę, post i czyny miłości wcielamy w życie historię Bożego miłosierdzia i kontynuujemy ją w naszych czasach. Zastanówmy się: Wielki Post sprawia, że interakcja Boga z nami staje się dziedzictwem naszego życia.
Don Giorgio