Przemienienie Pańskie – święto
Pierwsze czytanie: Daniel 7, 9-10.13-14
Przepowiednia Daniela spełnia się w Przemienieniu Jezusa, gdzie Jego boska chwała, ukryta w Wcieleniu, objawia się w chwili promiennego blasku. Odziany w olśniewającą biel, stojący wraz z Mojżeszem i Eliaszem i otoczony obłokiem boskiej obecności, Jezus ukazuje się jako wieczny Syn Człowieczy i wypełnienie Prawa i Proroków. Wydarzenie to odsłania głęboką tajemnicę chrystologiczną: ten sam Jezus, który kroczy wraz ze swoimi uczniami w ludzkiej słabości, jest również wiecznym Królem, którego panowanie jest wieczne. Przemienienie nie jest jedynie wizją Jego boskości, ale przedsmakiem tego, co czeka wszystkich, którzy uczestniczą w Jego tajemnicy paschalnej. Jest to spotkanie nieba i ziemi, czasu i wieczności, którego centrum jest Chrystus. Fakt, że dzieje się to podczas modlitwy, przypomina nam, że prawdziwa wiedza o Jezusie nie pochodzi wyłącznie z obserwacji, ale z komunii z Nim, w której rozbrzmiewa głos Ojca: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”. W tej chwili dostrzegamy zarówno głębię Jego pokory w Wcieleniu, jak i wielkość Jego wiecznej majestatu, które zapraszają nas, abyśmy utkwili wzrok w Nim, który jest w pełni człowiekiem i w pełni Bogiem. Zastanówmy się: czy naprawdę szukam Chrystusa w modlitwie, pozwalając Jego boskości i człowieczeństwu przemienić moje spojrzenie, abym mógł Go słuchać i wierniej za Nim podążać?
Don Giorgio