Wtorek 2 tygodnia okresu zwykłego
Ewangelia – Marka 2:23-28
„Pewnego dnia szabatu zdarzyło się, że Jezus przechadzał się po polach kukurydzy, a jego uczniowie zaczęli zbierać kłosy kukurydzy, gdy szli”. Faryzeusze widzą Jezusa, ale widzą uczniów zbierających kłosy kukurydzy. Widzimy tutaj, jak obecność Jezusa wpływa na dwie grupy ludzi. Obecność Jezusa otwiera umysł uczniów na zrozumienie prawdziwego znaczenia szabatu. Jest nim przebywanie z Panem. Jednocześnie obecność Jezusa sprawia, że faryzeusze zamykają się na światło szabatu. Zamykają się w swoich własnych interpretacjach i chcą również zamknąć w nich innych. A Jezus wypowiada te słowa wyzwolenia: „Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu; Syn Człowieczy jest panem nawet szabatu”. Każda relacja z Bogiem jest relacją, która wyzwala mężczyznę i kobietę jako synów i córki Boga. Zastanówmy się: Relacja z Bogiem musi otwierać nasze serca na światło Słowa Bożego .