Wtorek 29. tygodnia czasu zwykłego

Święty Jan Paweł II, papież

Ewangelia Łukasza 12:35-38

Szczęśliwi słudzy, których pan zastanie obudzonych, gdy nadejdzie”. Robimy więc to, czego chce pan. Jesteśmy szczęśliwi, że Pan zastał nas obudzonych. Byliśmy przebudzeni, ponieważ chcieliśmy robić to, czego chce od nas Mistrz. Jezus wzywa swoich uczniów, aby byli czujni i gotowi na Jego powrót, podkreślając znaczenie duchowego czuwania i uważności na wolę Bożą. Wyobrażenie sług czekających na powrót swego pana podkreśla tematy wierności, odpowiedzialności i gotowości. Pomysł, że „szczęśliwi ci słudzy, których pan zastanie obudzonych, gdy przyjdzie” sugeruje, że jest nagroda za bycie czujnym i robienie tego, czego się od nas oczekuje. Ta gotowość nie wynika ze strachu, ale z pragnienia czynienia Jego Woli, wiedząc, że spełnienie pochodzi z dostosowania się do Jego woli. Odnajdujemy szczęście, ponieważ chętnie decydujemy się robić to, czego Bóg dla nas pragnie, pozostając duchowo aktywni i wierni. Jest to piękny wyraz relacji między wierzącym a Bogiem, w której gotowość wynika z miłości i oddania, a nie tylko z obowiązku. Zastanówmy się: Moja wierność Bogu wypływa z poczucia obowiązku wobec Boga czy z miłości do Niego?

Don Giorgio