Zwiastowanie Pańskie
Czytania Iz 7:10-14,8:10; List do Hebrajczyków 10:4-10; Ewangelia Łukasza 1:26-38
Zwiastowanie Pańskie zmienia wszystko, ponieważ wyznacza moment, w którym wieczność dotyka czasu, a Słowo staje się ciałem. W cichej wiosce Nazaret Stwórca wkracza w swoje stworzenie – nie grzmotem czy ogniem, ale poprzez pokorne „tak” młodej kobiety. Słowo, przez które wszystko się stało, przyjmuje ludzkie serce, ludzką twarz i ludzkie przeznaczenie. Zwiastowanie to moment, w którym wieczne Słowo Boga wkracza w ograniczenia ludzkiej historii. To wieczność obejmująca czas. Maryja, pełna łaski, staje się miejscem spotkania wieczności i czasu, boskiej wolności i ludzkiej współpracy. Jej „tak” odbija się echem przez wieki, ponieważ w nim odwieczny plan zbawienia znajduje dom w naszym świecie. Zwiastowanie jest tajemnicą pokory i chwały, w której ponadczasowy Bóg decyduje się wpisać w ludzką historię – nie siłą, ale szeptem, wyborem i sercem otwartym na Jego wolę. W posłuszeństwie Maryi i samoofierze Chrystusa zbawcza wola Boga zaczyna się rozwijać w najbardziej zdumiewający sposób. Zwiastowanie to nie tylko wydarzenie; to świt odkupienia. Zastanówmy się: Czy naprawdę rozumiem, co wydarzyło się podczas Zwiastowania? Słowo stało się ciałem.
Don Giorgio