Święci Marta, Maria i Łazarz
Wtorek 17. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie 1 List św. Jana 4, 7-16
W święto św. Marty, Marii i Łazarza jesteśmy zaproszeni do kontemplacji piękna przyjaźni opartej na miłości Bożej, relacji, która nie wynika z wygody czy obowiązku, ale ze wspólnego życia w Bogu. Ich dom w Betanii był miejscem, gdzie Jezus znajdował odpoczynek, pocieszenie i miłość, miejscem, gdzie przyjmowano Go nie tylko jako nauczyciela lub cudotwórcę, ale jako prawdziwego przyjaciela. W służbie Marty, słuchającym sercu Marii i cichej obecności Łazarza widzimy różne przejawy miłości, które razem tworzą pełną i przyjazną przestrzeń dla Chrystusa. Święty Jan w dzisiejszym czytaniu przypomina nam, że „Bóg jest miłością, a kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim”. Ta prawda jest pięknie ucieleśniona w rodzinie z Betanii: ich miłość do siebie nawzajem i miłość do Jezusa były nierozłączne, płynęły z tego samego boskiego źródła. Ich przyjaźń pokazuje nam, że świętość często przejawia się w zwyczajnym rytmie codziennego życia, w wspólnych posiłkach, rozmowach, łzach i radościach. To właśnie w tych prostych chwilach, zakorzenionych w miłości, obecność Boga staje się namacalna i przemieniająca. Wasza miłość do innych staje się również przestrzenią dla Chrystusa. Przyjaźń w Chrystusie nigdy nie jest zamknięta w sobie; promieniuje na zewnątrz, stając się prawdziwą przestrzenią dla prawdziwych relacji między nami. Podobnie jak Marta, Maria i Łazarz, pielęgnujmy relacje, które są nie tylko budujące i wierne, ale także głęboko zakorzenione w Bogu, aby nasze przyjaźnie stały się miejscami, w których Jezus jest przyjmowany, poznawany i na nowo spotykany. Zastanówmy się: czy moje relacje są zakorzenione w miłości Boga w taki sposób, że nie tylko pielęgnują wzajemne uczucie, ale także tworzą przestrzeń, w której Chrystus jest naprawdę przyjmowany i spotykany?
Don Giorgio