Wtorek 18. tygodnia okresu zwykłego
Święto poświęcenia Bazyliki Matki Bożej Większej
Pierwsze czytanie: Księga Liczb 12, 1-13
Dzisiejsze czytanie przedstawia Mojżesza jako wzór głębokiej pokory i duchowej dojrzałości. Jego bliskość z Bogiem – rozmowa z Nim „twarzą w twarz” – wynika bezpośrednio z jego łagodności, ponieważ pokorne serce jest otwarte i podatne na boską bliskość. Nawet gdy zostaje skrzywdzony przez Miriam i Aarona, Mojżesz nie mści się ani nie broni, lecz wstawia się za uzdrowienie Miriam, ucieleśniając ducha w pełni zgodnego z miłosierdziem Boga. To pokazuje, że prawdziwa duchowa wielkość nie mierzy się władzą ani elokwencją, ale zdolnością do porzucenia dumy, przebaczenia i odzwierciedlania Bożego miłosierdzia. W święto poświęcenia Bazyliki Matki Bożej Większej przypominamy sobie Maryję, pokorną służebnicę, której pokora otworzyła ją na największą z łask: noszenie Słowa, które stało się ciałem. Podobnie jak Mojżesz i Maryja, jesteśmy wezwani do pielęgnowania serca tak pustego z siebie, aby Bóg mógł je całkowicie wypełnić, przemieniając je w miejsce, gdzie Jego obecność jest odczuwalna, a Jego miłosierdzie przepływa ku innym. Zastanówmy się: czy moje serce jest wystarczająco pokorne i otwarte, aby zbliżyć się do Boga i odzwierciedlać Jego miłosierdzie poprzez przebaczenie i wstawiennictwo nawet za tych, którzy mnie skrzywdzili?
Don Giorgio