maj 22, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 7. tygodnia czasu zwykłego
Święta Rita z Cascia
Ewangelia – Mk 9, 38-40
„Nie zatrzymuj go”. Jest to pokusa w naszym życiu, aby powstrzymywać innych, ponieważ nie dostosowują się do nas. Nasz sposób postępowania nie jest wzorem, który wszyscy muszą naśladować. Inni mogą podążać za Jezusem Chrystusem w taki sposób, w jaki chcą. Boży plan jest większy niż nasz sposób działania. Nie możemy ograniczać Bożego planu do nas. Każdy z nas ma swój plan Boży. Musimy go szanować i kochać ten Boży plan. I nie możemy być nieugięci, że Bóg musi działać zgodnie z moim planem. Bóg może realizować swój plan na setki różnych sposobów. Dla nas ważne jest, aby być blisko Jezusa. Jeśli jesteśmy blisko Jezusa, będziemy w stanie dać przestrzeń każdej osobie wokół nas. Zastanówmy się: Czy przywiązuję większą wagę do naśladowania Jezusa Chrystusa, czy do tego, jak inni naśladują Jezusa Chrystusa?
maj 21, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 7 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Marka 9:30-37
„Potem wziął małe dziecko, postawił je przed nimi, objął je i rzekł do nich: »Kto przyjmuje jedno z tych małych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał«”. Jezus pokazał ten gest, gdy uczniowie spierali się, który z nich jest największy. Często sami zadajemy sobie to pytanie. „Czy jestem lepszy od innych?” Albo czujemy pewną wyższość nad innymi. Jest to moment, w którym musimy przypomnieć sobie gest Jezusa. Musimy być jak dzieci i przyjąć „małość lub prostotę” sytuacji w imię Jezusa. Często bezbronność lub pokorna sytuacja sprawia nam trudność w zaakceptowaniu tej sytuacji. Myślimy, że zasługujemy na coś lepszego, ponieważ jesteśmy lepsi lub więksi. Ale w takich okolicznościach musimy przyjąć trudności w imię Jezusa Chrystusa, który przyjął kruchość ludzkiej natury. Zastanówmy się: Czy przyjmuję upokarzające okoliczności w imię Jezusa Chrystusa?
maj 20, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Maryja, Matka Kościoła
Poniedziałek 7. tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Jana 19:25-34
„Wtedy rzekł do ucznia: »Oto Matka twoja«. I od tej chwili uczeń przygotował dla Niej miejsce w swoim domu”. Jezus Chrystus w chwilach bólu chciał złagodzić ból swojej matki. Chciał więc, aby stała się matką Jego uczniów, co, jak mówi Ewangelia, bardzo dobrze przyjęła. Od tego momentu uczeń zrobił dla niej miejsce w swoim domu. To jest dar Jezusa umierającego na krzyżu. Wraz z wielkim darem odkupienia dał nam również Matkę Odkupiciela. Matka Odkupiciela staje się Matką Kościoła. Tyle tylko, że musimy stworzyć dla Niej przestrzeń w naszym domu, w naszym sercu, w naszych planach, w naszych projektach. Ta przestrzeń jest święta nie tylko dlatego, że jest przestrzenią Matki Odkupiciela, ale zapewnia efekt Odkupienia, który Jezus Chrystus przyniósł nam na Krzyżu. Obecność Maryi Matki Odkupiciela w naszych planach jest widzialnym znakiem Odkupiciela w naszych planach. Zastanówmy się: Czy w moich planach tworzę miejsce dla Matki Odkupiciela?
maj 18, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Zesłanie Ducha Świętego
Ewangelia – Jana 15:26-27, 16:12-15
Obchodzimy uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Misterium paschalne osiągnęło swój punkt kulminacyjny w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy Duch Święty zstąpił na Apostołów i uczniów obecnych w górnym pokoju w Jerozolimie. Duch Święty przemienił każdego z nich. Uczestniczyli oni w życiu Jezusa Chrystusa w bardzo specyficzny sposób, o którym czytamy w dzisiejszej Ewangelii. Kiedy przyjdzie Duch Prawdy, „i wy będziecie świadkami”. Nie jesteśmy nikim, ale jesteśmy świadkami miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystusie. Ponownie Jezus mówi: „Gdy przyjdzie Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”. Duch Święty otwiera nas na pełną prawdę, a nie na częściową prawdę lub fragmenty prawdy. Pełna prawda daje nam całkowite wyzwolenie, o którym mówi św. Paweł w Liście do Galatów w drugim dzisiejszym czytaniu. „Skoro Duch jest naszym życiem, dajmy się prowadzić Duchowi”. A Duch przynosi „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, ufność, łagodność, opanowanie”. To właśnie zmieniło się dzięki przyjściu Ducha Świętego. Zastanówmy się: Na ile jestem posłuszny zmianom, które Duch Święty wprowadził w moje życie?
maj 18, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 7. tygodnia okresu wielkanocnego
Święty Jan I, papież, męczennik
Ewangelia – Jana 21:20-25
„Jezus uczynił jeszcze wiele innych rzeczy; gdyby wszystkie zostały spisane, świat, jak sądzę, nie pomieściłby wszystkich ksiąg, które należałoby napisać”. Jana Ewangelisty na końcu Ewangelii. Jest to prawdą, ponieważ to, czego dokonał Jezus, jest czymś ponadhistorycznym. To, czego dokonał Jezus, jest czymś więcej niż namacalnym. To, co uczynił Jezus, jest boskie. Dlatego nigdy nie może być napisane wystarczająco. Dlatego nigdy nie może być napisane w sposób wystarczający. To, czego dokonał Jezus, nigdy nie może być w pełni zrozumiane. Dlatego potrzebujemy Ducha Świętego. I tylko w odpowiednim toku historii będziemy coraz lepiej rozumieć, co Jezus uczynił. Nie tylko w tym samym fragmencie, kiedy św. Piotr zapytał Jezusa o św. Jana, On odpowiedział: „Jeśli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, jakie to ma dla ciebie znaczenie? Ty masz iść za mną”. Oznacza to również, że Jezus ma osobisty plan dla każdego z nas. Tak więc każdy z nas musi dowiedzieć się, jaki jest osobisty plan Jezusa Chrystusa dla każdego z nas. Potrzebujemy pomocy Ducha Świętego, aby się tego dowiedzieć. Zastanówmy się nad tym. Módlmy się o Ducha Świętego, abyśmy mogli dowiedzieć się, jaki jest osobisty plan Jezusa Chrystusa dla każdego z nas.
