lis 16, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
33. niedziela czasu zwykłego
Ewangelia Marka 13:24-32
„Zaprawdę powiadam wam: Zanim przeminie to pokolenie, to wszystko się stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”. Jezus mówi o dniach poprzedzających sąd ostateczny. Wszystko przeminie przed tym dniem, z wyjątkiem Słowa Bożego. Wyrażenie „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” podkreśla niewzruszony fundament Bożej prawdy. W świecie pełnym niepewności i zmian Jezus zaprasza nas do zakotwiczenia naszej wiary i nadziei w Jego obietnicach. Zapewnienie, że Jego Słowo trwa ponad czasem, daje poczucie pokoju i kierunku, szczególnie w czasach próby lub zamieszania. Wezwanie do uważności w tym fragmencie – rozpoznawania znaków i zachowania czujności – przypomina nam, że chociaż możemy nie znać dokładnego czasu dnia ostatecznego, mamy przeżywać każdą chwilę z poczuciem gotowości i zaufania do niezmiennego Słowa Bożego. Musimy mieć pewność, że ufamy Jego Słowu. Zastanówmy się: W jaki sposób opieram swoje życie na Słowie Bożym i w jaki sposób mogę pozostać czujny i otwarty na Bożą obecność pośród niepewności codziennego życia?
Don Giorgio
lis 16, 2024 | AKTUALNOŚCI
W brzeskim klasztorze, w sobotnie południe wraz grupą Dzieci Marii, którą się opiekuje zaplanowałyśmy zdobienie pierników. Dzień wcześniej razem z mamami dziewczynek upiekłyśmy sporą ilość pierników. Nasze dziewczynki spisały się na medal. Pięknie polukrowane, malowane, obsypane czekoladką i kolorowymi gwiazdkami piernikowe choineczki, gwiazdeczki, serdeuszka będą rozprowadzane w czasie adwentowego kiermaszu. Już szykujemy się do niedzieli radości, by poprzez słodkie pierniczki sprawić radość naszym parafianom i gościom.
s.Joanna Marcińska SMI
lis 15, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 32 tygodnia czasu zwykłego
lub świętej Małgorzaty Szkockiej
lub świętej Gertrudy, dziewicy
lub sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Ewangelia Łukasza 18:1-8
„Muszę dać tej wdowie jej słuszne prawa, bo inaczej będzie uporczywie przychodzić i zamartwiać mnie na śmierć”. Jezus opowiada przypowieść o wytrwałej wdowie i niesprawiedliwym sędzi, aby nauczyć swoich uczniów o znaczeniu wytrwałej modlitwy. W tej historii wdowa wielokrotnie szuka sprawiedliwości u nieczułego sędziego, który ostatecznie ustępuje z powodu jej wytrwałości. Jezus wykorzystuje to, aby zilustrować, że jeśli nawet niesprawiedliwy sędzia w końcu odpowie, o ileż bardziej Bóg, który jest doskonale sprawiedliwy i kochający, odpowie na wytrwałe modlitwy swojego ludu. Przypowieść ta zachęca wierzących do nieustannej modlitwy, nie tracenia ducha, ufania Bożej sprawiedliwości i utrzymywania wiary nawet wtedy, gdy odpowiedzi wydają się opóźnione. Podkreśla potrzebę wytrwałości w modlitwie i niezachwianej wiary w Bożą reakcję na potrzeby Jego dzieci. Powinniśmy więc uczynić modlitwę stałą częścią naszego życia, a nie tylko okazjonalną czynnością. Nawet jeśli odpowiedzi wydają się opóźniać, nie powinniśmy się poddawać ani zniechęcać w naszych modlitwach. Zastanówmy się: W jakich obszarach mojego życia byłem kuszony, by stracić serce w modlitwie i jak przyjęcie wytrwałości może zmienić moją wiarę i zaufanie w Boże wyczucie czasu?
Don Giorgio
lis 14, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 32. tygodnia czasu zwykłego
Święty Albert Wielki, biskup, lekarz
Ewangelia Łukasza 17:26-37
„Tak samo będzie, gdy nadejdzie dzień objawienia Syna Człowieczego”. Fragment ten mówi o nagłym i decydującym charakterze przyjścia Syna Człowieczego. Jezus rysuje podobieństwa między dniami Noego i Lota, podkreślając, że ludzie prowadzili swoje codzienne życie – jedli, pili, żenili się, kupowali, sprzedawali – kiedy nadeszła powódź lub spadł ogień, przynosząc zniszczenie nieprzygotowanym. Jezus podkreśla tutaj potrzebę czujności i gotowości. Ostrzega, że dzień Jego powtórnego przyjścia nadejdzie niespodziewanie, a ci, którzy są zbyt przywiązani do świata lub swoich dóbr, mogą nie być przygotowani na spotkanie z Nim. Mówi o dwóch osobach znajdujących się w jednym miejscu i tylko jednej zabranej, wskazując na oddzielenie tych, którzy są gotowi, od tych, którzy nie są. Refleksja koncentruje się na tematach gotowości, oderwania i życia w sposób zgodny z wolą Bożą. Zachęca nas do zbadania, czy nie jesteśmy zbyt pochłonięci światowymi troskami lub rozproszeniami, potencjalnie pomijając naszą relację z Jezusem. Zastanówmy się: W jaki sposób pozostaję czujny w mojej relacji z Jezusem i gotowy w moim codziennym życiu, aby być przywiązanym do woli Bożej?
Don Giorgio
lis 14, 2024 | AKTUALNOŚCI
W 2024 roku przypada 10. rocznica sprowadzenia doczesnych szczątków biskupa Józefa Marcina Nathana z Opawy w Czechach do kościoła św. Rodziny w Branicach w Polsce. W tym roku mija także 120 lat od otwarcia szpitala założonego przez sługę Bożego bp. Marcina Józefa Nathana.
Ksiądz Biskup Nathan do posługi w szpitalu w Branicach zaprosił siostry Maryi Niepokalanej, które założyły tu placówkę 23 października 1898 r. odpowiadając na jego zaproszenie serdeczną modlitwą i rzetelną pracą. Biskup Marcin Józef Nathan pochylał się nad osobami chorymi psychicznie, tworząc dla nich szpital, który stawał się domem.
„Czyńcie miłosierdzie” ta prośba i zachęta ks. Jan Schneidera, założyciela naszego zgromadzenia, tu w Branicach, pod okiem bp. Nathana nadawała siostrom posługującym w Branicach nową, świeżą jakość świadczonego miłosierdzia. W sobotę 9 listopada w Miasteczku Miłosierdzia w czasie Eucharystii dziękowaliśmy za osobę i dzieło Biskupa Nathana. Modlitwa o beatyfikację sługi Bożego bp Nathana, koncert Zespołu FLOW, a także promocja książki autorstwa s. Alodii Lelek dedykowanej bp. Nathanowi dopełniły uroczyste dziękczynienie tego dnia.
W 1974 r. siostra Alodia Lelek SMI podjęła się napisania o biskupie Nathanie pracy magisterskiej na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W tym roku z okazji przypadających rocznic Bp. Nathana, staraniem Stowarzyszenia Caritas Christi praca magisterska s. Alodii została wydana w formie książki. Publikacja ta nosi tytuł: OJCIEC NAJUBOŻSZYCH. Życie i działalność księdza biskupa Józefa Marcina Nathana (w latach 1867-1947)
Siostra Alodia wytrwale, przez trzy lata zbierała konieczne materiały dotyczące osoby Biskupa Nathana, pozyskiwała także informacje od sióstr, które znały osobiście Biskupa. Siostry pomagały także s. Alodii w tłumaczeniach zdobytych pism i dokumentów w archiwach polskich i czechosłowackich.
Autorka we wstępie do swojej pracy przyznaje:
Trudno uwierzyć, że już pięćdziesiąt lat upłynęło od napisania przeze mnie pracy magisterskiej o biskupie Józefie Marcinie Nathanie, której wydanie książkowe właśnie trafiło do rąk czytelników zainteresowanych życiem i dziełem tego wielkiego człowieka. Temat mojej pracy magisterskiej właściwie wyniknął częściowo przez przypadek. Studiowałam z siostrą prowincji wrocławskiej i jej dałam pierwszeństwo wyboru tematu. Ona wybrała temat historii naszego Zgromadzenia, a ja o biskupie Nathanie. Dopiero po czasie zrozumiałam, że był to błogosławiony przypadek Odkrywając kolejne dokumenty dotyczące ks. Biskupa Nathana, mogłam poznać coraz bardziej niezwykłość jego osoby. Dziś cieszę się, że ta praca może przybliżyć postać Biskupa także innym, do których dotrze. W całym dziele Miasteczka Miłosierdzia warta podkreślenia jest ogromna troska o każdy szczegół opieki medycznej, obejścia i kościoła. Zaproszenie Siostry do pomocy było dla biskupa ważnym aspektem w opiece nad chorymi. Liczył na ofiarność i ducha, które siostry wniosłyby w to miejsce i się nie zawiódł. Wszystko miało przynieść ulgę w cierpieniu i udręce chorych psychicznie. Dziś daje nadzieję to, że obecny dyrektor Krzysztof Nazimek zrozumiał myśl ks. Biskupa Nathana i kontynuuje jego misję Pozostaje mi tylko życzyć wszystkim przyjemnej i ubogacającej duchowo lektury.
Obdarzony wieloma charyzmatami bp. Marcin Józef Nathan budzi ogromny szacunek a fenomen założonego przezeń Miasteczka Miłosierdzia wciąż zachwyca, wzbudza podziw i rodzi wdzięczność. Niewątpliwie praca s. Alodii prezentuje Biskupa Józefa Marcina Nathana jako człowieka, kapłana, biskupa o fascynującej wyobraźni miłosierdzia.
s. Małgorzata Cur SMI
