Piątek, 26 września

Piątek, 26 września

Piątek 25 tygodnia okresu zwykłego
Święci Kosma i Damian, męczennicy
Pierwsze czytanie Aggeusza 1:15-2:9
Przez proroka Aggeusza Pan składa oszałamiającą obietnicę: „Nowa chwała tej świątyni przewyższy dawną… i w tym miejscu dam pokój”. Proroctwo to wykracza poza kamień i strukturę, wskazując na samego Jezusa Chrystusa, prawdziwą świątynię, w której w pełni mieszka Bóg. Chwała nowej świątyni nie tkwi w jej murach, ale w osobie Chrystusa, który przynosi pokój nie taki, jaki daje świat, ale pokój pojednania z Bogiem. Ten pokój jest Jego darem, przypieczętowanym Jego krwią, i przewyższa każdą ziemską chwałę, ponieważ przemienia serca i jednoczy nas w komunii z Ojcem. W święto świętych Kosmy i Damiana, lekarzy i męczenników, widzimy spełnienie tego proroctwa: ich wiara w Chrystusa, żywą świątynię, dała im odwagę, by znosić cierpienia i oferować uzdrowienie zarówno ciała, jak i duszy. Dzisiejsze czytanie wzywa nas, abyśmy ufali, że prawdziwy pokój można znaleźć tylko w Chrystusie, i abyśmy pozwolili, aby nasze życie, podobnie jak ich, stało się miejscem, w którym objawia się Jego chwała. Zastanówmy się: czy szukam pokoju w rzeczach przemijających, czy też zakotwiczam swoje serce w Chrystusie – prawdziwej świątyni – którego chwała przewyższa wszystko inne i którego obecność sama w sobie może przynieść trwały pokój?

Don Giorgio

Czwartek, 25 września

Czwartek, 25 września

Czwartek 25 tygodnia zwykłego
Pierwsze czytanie: Aggeusza 1, 1-8
Przez proroka Aggeusza Pan konfrontuje swój lud z pustką ludzkich wysiłków podejmowanych bez Niego. Pracowali ciężko, ale ich wysiłki przyniosły niewielkie efekty; budowali domy dla siebie, zaniedbując dom Boży. Przesłanie jest jasne: kiedy szukamy spełnienia w naszych własnych projektach, oderwanych od chwały Bożej, nasze życie pozostaje niespełnione i niespokojne. Prawdziwego spełnienia nie można znaleźć w posiadłościach, sukcesach czy niekończących się wysiłkach, ale w dostosowaniu naszego życia do woli Pana i oddaniu Mu pierwszego miejsca. Lud Izraela został wezwany do odbudowy świątyni, nie tylko jako budynku, ale jako znaku, że Bóg należy do centrum ich życia. W ten sam sposób jesteśmy zaproszeni do zbadania naszych priorytetów. Musimy czcić Pana, stawiając Jego chwałę w centrum wszystkiego, co robimy, nie szukając własnej wygody i uznania. Tylko Jego droga wypełnia pustkę; tylko Jego obecność przemienia naszą pracę w trwałą radość. Zastanówmy się: czy szukam spełnienia w moich własnych projektach i wygodach, czy też stawiam chwałę Boga w centrum mojego życia, ufając, że tylko Jego obecność może zaspokoić moje serce?

Don Giorgio

Środa, 24 września

Środa, 24 września

Środa 25 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Ezdrasz 9, 5-9
Modlitwa Ezdrasza potwierdza głęboką prawdę: nawet pośród porażki i wygnania Pan okazał miłosierdzie. Jego miłosierdzie rozjaśniło oczy Jego ludu, przyniosło im ulgę i przypomniało im, że nigdy nie zostali porzuceni. Fragment ten przypomina nam, że miłosierdzie Boże nie jest gestem tymczasowym, ale stałą obecnością, która nas odnawia i podtrzymuje. Kiedy czujemy się przytłoczeni własnymi grzechami lub przygniecionymi okolicznościami, które wydają się nie do naprawienia, światło Jego miłosierdzia podnosi nasze oczy z rozpaczy ku nadziei. Bóg nie opuszcza swojego ludu, nie opuszcza też nas. Jego miłosierdzie daje nam nie tylko przebaczenie, ale także siłę, by ponownie powstać i odbudować nasze życie. Wyzwaniem jest rozpoznanie tego miłosierdzia w naszym codziennym życiu, dostrzeżenie w małych chwilach dobroci, nieoczekiwanej ulgi lub wewnętrznego spokoju ręki Boga, która przypomina nam, że Jego miłość jest zawsze większa niż nasza słabość. Zastanówmy się: kiedy czuję się przytłoczony własną słabością lub zmaganiami, czy dostrzegam miłosierdzie Boga, które rozjaśnia moje oczy, daje mi ulgę i zapewnia mnie, że On nigdy mnie nie opuścił?

Don Giorgio

Don Giorgio

Wtorek, 23 września

Wtorek, 23 września

Święty Pius z Pietrelciny („Ojciec Pio”), kapłan
Wtorek 25 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Księga Ezdrasza 6,7-8.12b.14-20
Naród izraelski, po latach wygnania i zmagań, w końcu z radością świętował poświęcenie odbudowanej świątyni. Ich radość nie wynikała jedynie z kamieni i murów, ale z obecności Boga, który ponownie zamieszkał pośród nich. Świątynia była widzialnym znakiem wierności Boga, zapewnieniem, że Jego obietnice trwają nawet po okresach cierpienia. W tym dniu, wspominając świętego Piusa z Pietrelciny, „Ojciec Pio”, widzimy w jego osobie żywy „dom Boży”. Poprzez swoją modlitwę, ofiarną miłość i stygmaty pokazał, że świętość nie jest celebrowana tylko w budynkach, ale przeżywana w sercach całkowicie otwartych na Boga. Tak jak Izrael radował się świątynią, tak i my jesteśmy wezwani do radowania się, że Bóg zamieszkał w nas. Każdy akt wierności, każda modlitwa ofiarowana z szczerością jest oddaniem Mu naszego życia. Radość jest właściwą reakcją, ponieważ obecność Boga nie jest odległa, jest żywa, bliska i przemienia nas w Jego żywe świątynie. Zastanówmy się: czy raduję się, podobnie jak Izrael podczas poświęcenia świątyni, z obecności Boga mieszkającego we mnie, i czy każdego dnia żyję jako żywa świątynia, ofiarowując się Mu z radością, jak „Ojciec Pio”?

Don Giorgio

Poniedziałek, 22 września

Poniedziałek, 22 września

Poniedziałek 25 tygodnia zwykłego
Pierwsze czytanie Ezdrasz 1, 1-6
Księga Ezdrasza rozpoczyna się od zaskakującego narzędzia Bożego planu: Cyrus, król Persji, obcy władca, zostaje poruszony przez Pana, aby zezwolić na odbudowę świątyni w Jerozolimie. Fragment ten przypomina nam, że opatrzność Boża nie ogranicza się do wiernych lub tego, czego się spodziewamy; Bóg może poruszyć serca każdego, wierzącego lub niewierzącego, aby wypełnić swoją wolę. Nie liczy się ludzka moc, ale suwerenność Boga. Czasami możemy ulegać pokusie, by ograniczać sposób działania Boga lub osoby, przez które może On działać, ale dzisiejsze czytanie zachęca nas do szerszego spojrzenia i zaufania, że Jego Duch działa w sposób przekraczający nasze wyobrażenia. Odbudowa świątyni przez Cyrusa pokazuje, że Bóg może wpleść nawet decyzje królów w swój plan zbawienia. Naszym zadaniem jest pozostawać czujnymi i współpracować z Jego wolą, uznając, że nawet nieprawdopodobne osoby i nieoczekiwane wydarzenia mogą nosić ślady przewodniej ręki Boga. Zastanówmy się: czy ufam, że Bóg może działać poprzez każdego i w każdej sytuacji, nawet najbardziej nieoczekiwanej, aby zrealizować swój plan, i czy jestem wystarczająco czujny, aby rozpoznać Jego działanie?

Don Giorgio

Niedziela, 21 września

Niedziela, 21 września

  1. niedziela zwykła
    Święty Mateusz, apostoł i ewangelista
    Czytania: Amos 8,4-7; 1 Tymoteusza 2,1-8;
    Prorok Amos przypomina nam o sprawiedliwości Bożej: „Nie zapomnę ani jednej z waszych czynów”.
    Każdy akt wyzysku, nieuczciwości lub obojętności wobec ubogich staje przed Bogiem. Nic nie umknie Jego spojrzeniu, ponieważ jest On Bogiem, który kocha prawdę i broni słabszych. Jednak Paweł równoważy to słowo osądu słowem nadziei: „Bóg, nasz Zbawiciel, pragnie, aby wszyscy zostali zbawieni i osiągnęli pełnię poznania prawdy”. Ten sam Bóg, który pamięta niesprawiedliwość, pragnie również nas uzdrowić i odkupić, oferując nam możliwość zbawienia przez Chrystusa. To napięcie między sprawiedliwością a miłosierdziem wzywa nas do nawrócenia: do porzucenia egoistycznych dążeń, do działania w uczciwości i do wstawiania się w modlitwie za wszystkich ludzi. Dzisiaj przypomina nam się, że pragnieniem Boga nie jest potępienie, ale zbawienie, nie wykluczenie, ale pełnia prawdy. Życie zgodnie z tą prawdą oznacza stanie przed Nim w szczerości, uznanie zarówno naszych porażek, jak i naszej nadziei, oraz oddanie się modlitwie, miłosierdziu i sprawiedliwości, aby Boża wola zbawienia wszystkich ludzi mogła jaśnieć w naszym życiu. Zastanówmy się: czy żyję każdego dnia świadomy, że Bóg widzi każde moje działanie, i czy ta świadomość odciąga mnie od egoizmu i prowadzi do modlitwy, sprawiedliwości i pragnienia, aby wszyscy ludzie poznali Jego zbawczą prawdę?

Don Giorgio