lut 4, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święta Agata, dziewica, męczennica
Środa 4. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 12:4-7,11-15
Ten fragment przypomina nam, że walka z grzechem trwa i wymaga wytrwałości. Jesteśmy wezwani do opierania się grzechowi z determinacją, wiedząc, że zmagania i cierpienie są nieuniknione w tej podróży. Jednak te trudności nie są bez znaczenia; służą raczej jako forma boskiej dyscypliny, kształtując nas na silniejsze, bardziej wierne jednostki. Tak jak kochający ojciec dyscyplinuje swoje dzieci dla ich dobra, tak Bóg pozwala, by wyzwania w naszym życiu doskonaliły nas i wzmacniały. Chociaż próby, którym stawiamy czoła, mogą wydawać się bolesne w danej chwili, ostatecznie przynoszą sprawiedliwość i pokój tym, którzy je znoszą. Co najważniejsze, nigdy nie jesteśmy pozostawieni sami sobie w tej walce – Boża łaska jest zawsze obecna, podtrzymując nas i dając nam siłę do dalszego działania. Jesteśmy zachęcani do wytrwałości, wzajemnego wspierania się i wykorzeniania goryczy, abyśmy wszyscy mogli wzrastać w świętości. W ten sposób nasza walka z grzechem staje się nie tylko osobistą bitwą, ale wspólnotowym wysiłkiem, zbliżającym nas do Boga i do siebie nawzajem. Zastanówmy się: W jaki sposób doświadczyłem Bożej łaski podtrzymującej mnie w moich zmaganiach i jak mogę przyjąć wyzwania jako okazje do duchowego wzrostu, a nie przeszkody?
Don Giorgio
lut 3, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 4. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 12:1-4
Fragment ten wzywa nas do utkwienia wzroku w Jezusie, źródle i udoskonaleniu naszej wiary. Pośród życiowych prób i wyzwań jesteśmy zachęcani do wytrwałości, czerpiąc siłę z Jego przykładu. Tak jak biegacz w wyścigu zrzuca niepotrzebne ciężary, aby iść naprzód, tak i my musimy pozbyć się wszystkiego, co utrudnia naszą duchową podróż. Sam Jezus zniósł krzyż, nie zważając na jego hańbę, dla radości wypełnienia woli Ojca i przyniesienia zbawienia ludzkości. Kontemplując Jego niezachwianą miłość i poświęcenie, znajdujemy odwagę, by znosić nasze zmagania bez znużenia i utraty serca. Nasza wiara nie jest samotnym przedsięwzięciem; jest to raczej podróż prowadzona i doskonalona przez Chrystusa, który biegnie przed nami, inspirując nas do pozostania niezłomnymi i wiernymi aż do końca. Jakie obciążenia lub rozproszenia w moim życiu mogą powstrzymywać mnie od pełnego skupienia wzroku na Jezusie i wytrwania w wierze?
Don Giorgio
lut 3, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 4. tygodnia czasu zwykłego
Święty Błażej, biskup, męczennik
Święty Ansgar (Oskar), biskup
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 11:32-40
List do Hebrajczyków 11:32-40 podkreśla wiarę sędziów, królów i proroków Starego Testamentu, przedstawiając ich jako bohaterów, którzy dzięki niezachwianemu zaufaniu do Boga dokonali wielkich czynów. Dzięki wierze podbijali królestwa, wymierzali sprawiedliwość i doświadczali cudownych zwycięstw, nawet w chwilach osobistej słabości. Ich siła nie pochodziła z nich samych, ale z niezłomnego polegania na Bożych obietnicach. Jednak pomimo ich niezwykłej wiary i potężnych dzieł, których dokonali, nie otrzymali ostatecznego spełnienia Bożej obietnicy, ponieważ żyli przed przyjściem Jezusa Chrystusa. Ich wiara była godna pochwały, ale pozostała niekompletna bez spełnienia, które można znaleźć w Chrystusie. Tylko w Jezusie wiara osiąga swoje pełne urzeczywistnienie, ponieważ On jest wypełnieniem Bożych obietnic, przynosząc zbawienie i doskonałość wszystkim, którzy w Niego wierzą. Tak więc nawet największe postacie wiary w Starym Testamencie ostatecznie czekały na Chrystusa, przez którego wszyscy wierzący – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – stają się doskonali. Zastanówmy się: W jaki sposób zrozumienie, że nawet najwięksi bohaterowie wiary Starego Testamentu byli niekompletni bez Chrystusa, kształtuje moją wiarę i poleganie na Nim dzisiaj?
Don Giorgio
lut 1, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Ofiarowanie Pańskie – Święto
Pierwsze czytanie Malachiasza 3:1-4
Dziś Święto Ofiarowania Pańskiego, w którym obchodzimy również Dzień Życia Konsekrowanego. Pierwsze czytanie z Księgi proroka Malachiasza oferuje głęboki wgląd w istotę konsekracji. Ujawnia, że poświęcenie się Panu oznacza całkowite powierzenie się w Jego ręce, uznając Go za boskiego rafinatora i oczyszczacza. Tak jak złoto i srebro muszą zostać poddane działaniu ognia, aby zostały oczyszczone i wzmocnione, tak samo my musimy pozwolić Bogu, aby oczyścił nas z wszelkich nieczystości – naszych przywiązań, egoistycznych pragnień i wszystkiego, co przeszkadza w osiągnięciu prawdziwej świętości. Ale oznacza to również, że w nas samych jest złoto i srebro. Trzeba je jednak oczyścić. Proces ten wymaga całkowitego poddania się, bez pretensji i warunków, pozwalając Panu kształtować nas zgodnie z Jego wolą. Dopiero wtedy, gdy przejdziemy to duchowe oczyszczenie, możemy prawdziwie ofiarować się Jemu w sposób, który jest najbardziej przyjemny. Fragment ten przypomina nam, że poświęcenie nie polega jedynie na zewnętrznym zaangażowaniu, ale na wewnętrznej przemianie, w której Pan oczyszcza nasze serca, aby nasze życie stało się autentyczną i godną ofiarą dla Niego. Zastanówmy się: Czy naprawdę pozwalam Bogu udoskonalać i oczyszczać mnie, poddając się w pełni Jego woli, czy też nadal trzymam się pewnych przywiązań i warunków w mojej relacji z Nim?
Don Giorgio
sty 31, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 3 tygodnia czasu zwykłego
Sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 11:1-2,8-19
Czytanie podkreśla konieczność wiary, która akceptuje, że wszystko jest możliwe ze względu na wiarę w obietnicę Boga i oddają wszystko, bez względu na to, jak cenne, ze względu na wiarę w obietnicę Boga. Tekst podkreśla fundamentalną konieczność wiary, przedstawiając ją jako niezachwiane zaufanie do Bożych obietnic, nawet jeśli wydają się one nieprawdopodobne lub wykraczają poza ludzkie zrozumienie. Fragment ten podkreśla przykład patriarchów, zwłaszcza Abrahama, który przyjął słowo Boże bez widocznego dowodu, wyruszając w nieznane wyłącznie na podstawie boskiego zapewnienia. Ten rodzaj wiary wymaga całkowitego poddania się, gotowości do porzucenia tego, co znane, wartościowe, a nawet racjonalne z ludzkiego punktu widzenia, na rzecz czegoś znacznie większego – woli Boga i Jego ostatecznego planu. Wierzący opisani w tym fragmencie zrozumieli, że wiara w Boga wykracza poza wszelkie ziemskie zabezpieczenia; byli gotowi poświęcić wszystko, nawet swoje najcenniejsze dobra, ponieważ ufali w coś niewidzialnego, ale pewnego – spełnienie Bożych obietnic. To radykalne zaufanie przekształciło całą ich egzystencję, prowadząc ich do życia nie dla obecnego świata, ale dla nadziei na niebiańską ojczyznę. Podobnie, gdy kultywujemy taką wiarę w naszym własnym życiu, zmienia ona naszą perspektywę, ucząc nas, że prawdziwe spełnienie nie leży w ziemskich gwarancjach, ale w niezachwianej wierze, że Boże obietnice są większe niż wszystko, czego moglibyśmy się kiedykolwiek trzymać. Zastanówmy się: Jak bardzo jestem gotów zaufać Bożym obietnicom, nawet jeśli kwestionują one moje rozumowanie, moje plany lub moje rozumienie tego, co wydaje się możliwe?
Don Giorgio
sty 30, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Jan Bosko, kapłan
Piątek 3. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 10:32-39
List do Hebrajczyków 10:32-39 zachęca nas do wytrwałości w wierze, nawet w obliczu cierpienia i prób, przypominając nam, że wytrwałość jest kluczem do wypełnienia woli Bożej. Jako naśladowcy Chrystusa jesteśmy wezwani do pamiętania czasów, w których z radością znosiliśmy trudności, stojąc mocno pomimo sprzeciwu, wiedząc, że nasze zmagania nie poszły na marne. Fragment ten upewnia nas, że wiara wymaga wytrwałości i chociaż mogą pojawić się trudności, nie możemy cofać się w strachu lub zniechęceniu, ale pozostać niezłomni w nadziei. Boże obietnice są pewne, a Jego czas jest doskonały – „Ten, który nadchodzi, przyjdzie i nie będzie zwlekał”. To przypomina nam, że cierpienie jest tymczasowe, ale nagroda za wierność jest wieczna. Jesteśmy wezwani do życia wiarą, ufając Bożemu planowi, a nie ulegając obecnym trudnościom. Nasza wytrwałość nie polega tylko na czekaniu, ale na aktywnym zaufaniu, pozostaniu oddanym naszej wierze i pozwoleniu, by nasze zmagania ukształtowały nas na silniejszych, bardziej wiernych uczniów. Dzięki cierpliwości i wytrwałości otrzymamy spełnienie Bożych obietnic, ponieważ On jest zawsze wierny tym, którzy Mu ufają. Zastanówmy się: Czy w chwilach trudności lub cierpienia reaguję niezachwianą wiarą i ufnością w Boże obietnice, czy też pozwalam, by strach i zniechęcenie osłabiły moje oddanie dla Niego?
Don Giorgio
