paź 1, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święci Aniołowie Stróżowie
Czwartek 26. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Nehemiasza 8:1-4a, 5-6, 7b-12
Fragment z Księgi Nehemiasza pokazuje nam, jak Słowo Boże porusza serca Jego ludu, wzywając ich nie do smutku, ale do radości, ponieważ radość w Panu musi być ich siłą. Radości tej nie doświadczamy samotnie, Bóg powierzył nas opiece swoich świętych aniołów, którzy są strażnikami naszej drogi i posłańcami Jego Słowa. Tak jak lud zgromadził się, aby słuchać i przyjmować nauki z czcią, tak nasi Aniołowie Stróże pomagają nam słuchać z otwartością, chronią nas przed rozpraszaniem uwagi i prowadzą nas z powrotem, gdy zbłądzimy. Cicho kierują nasze myśli ku Panu, dodają nam otuchy w chwilach słabości i chronią nas przed rozpaczą, abyśmy mogli pozostać zakorzenieni w radości z obecności Boga. Ich ciche działanie przypomina nam, że niebo jest blisko i że nigdy nie jesteśmy opuszczeni: Słowo Boże jest nam głoszone, a Jego aniołowie dbają o to, aby zakorzeniło się ono w naszych sercach, przynosząc owoce w postaci siły i wdzięczności. Zastanówmy się: czy pozwalam Słowu Bożemu, z pomocą mojego Anioła Stróża, przemienić moje serce ze smutku w radość, prowadząc mnie do życia w sile, wdzięczności i zaufaniu do obecności Pana?
Don Giorgio
paź 1, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święta Teresa od Dzieciątka Jezus, dziewica, doktor Kościoła
Środa 26. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie: Nehemiasz 2, 1-8
W dzisiejszym czytaniu prośba Nehemiasza o odbudowę murów miejskich zostaje spełniona nie tylko dzięki jego przekonującym słowom, ale także dzięki łaskawej ręce Boga, która spoczywała na nim. Ten moment ujawnia istotę wiary: niezachwianą ufność, że Boża opatrzność jest większa niż ludzkie przeszkody. Nehemiasz uczy nas, że nawet w obliczu ziemskich mocy to Pan ostatecznie otwiera drogę. Święta Teresa od Dzieciątka Jezus, swoją „małą drogą”, żyła tą samą prawdą, ufając nie swojej sile, ale niezawodnej miłości Boga. Uczy nas, że w naszych codziennych zmaganiach i wyzwaniach wiara nie polega na kontrolowaniu wyników, ale na oddaniu ich z ufnością w ręce Boga. Kiedy odważamy się zaufać tak jak ona, odkrywamy, że Bóg nie tylko kieruje naszymi krokami, ale także zamienia trudności w okazje do łaski. Zastanówmy się: czy ufam, podobnie jak Nehemiasz i święta Teresa, że ręka Boga kieruje moim życiem, nawet gdy okoliczności wydają się być poza moją kontrolą, czy też polegam wyłącznie na własnych siłach i planach?
Don Giorgio
wrz 29, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Hieronim, kapłan, doktor Kościoła
Wtorek 26 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Zachariasz – 8:20-23
Prorok Zachariasz przewiduje czas, w którym wiele narodów zgromadzi się, mówiąc: „Ja też pójdę szukać Pana. Pójdziemy z wami, bo słyszeliśmy, że Bóg jest z wami”. To jest istota chrześcijańskiego świadectwa: życie tak przepełnione obecnością Boga, że inni są przyciągani do poszukiwania Go dzięki temu, co widzą w nas. Święty Hieronim, którego święto obchodzimy dzisiaj, dał takie świadectwo poprzez swoją całokształtną pracę nad Pismem Świętym. Jego miłość do Słowa Bożego uczyniła go sługą prawdy i przewodnikiem Kościoła, przypominając nam, że kiedy żyjemy wiernie w obecności Boga, nasze życie może wskazywać innym drogę do Niego bez wielu słów. Prawdziwe świadectwo nie polega wyłącznie na perswazji lub argumentacji, ale na autentyczności, pozwalaniu, aby rzeczywistość Boga w nas świeciła w taki sposób, że inni mówią: „Chcę poznać Boga, który żyje w tobie”. Zaproszenie jest proste, ale głębokie: żyć blisko Pana, aby nasza obecność stała się dla innych otwartymi drzwiami do Niego. Zastanówmy się: czy moje życie jest tak autentycznym świadectwem obecności Boga, że inni są poruszeni, aby Go szukać, mówiąc: „Pójdziemy z tobą, bo słyszeliśmy, że Bóg jest z tobą”?
Don Giorgio
wrz 28, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święci Michał, Gabriel i Rafał, archaniołowie
Pierwsze czytanie Daniel 7:9-10, 13-14
Prorok Daniel opisuje wizję Starego, zasiadającego na tronie w majestacie, z mocą i chwałą, które nigdy nie przeminą: „Jego panowanie jest panowaniem wiecznym”. To wieczne królestwo jest niezachwianym fundamentem naszej wiary. Archaniołowie Michał, Gabriel i Rafał są związani z tym panowaniem. Michał broni królestwa Bożego przed mocami ciemności, Gabriel ogłasza nadejście królestwa Bożego w Chrystusie, a Rafał przynosi ludowi Bożemu uzdrawiającą obecność Boga. Ich misje odzwierciedlają różne wymiary jednej prawdy: całe stworzenie służy Panu, którego panowanie jest wieczne. W tym święcie jesteśmy zaproszeni do pamięci, że suwerenność Boga nie jest abstrakcyjna, ale aktywna, działająca poprzez Jego aniołów i poprzez nas, gdy żyjemy wiernie w Jego służbie. Archaniołowie przypominają nam, że niebo nie jest odległe – jest zaangażowane, obecne i zawsze działa, aby prowadzić nas ku Chrystusowi, Synowi Człowieczemu, którego panowanie jest wieczne. Czczenie Archaniołów oznacza pełniejsze powierzenie się wiecznej suwerenności Boga, z przekonaniem, że nic nie może pokonać Jego panowania. Zastanówmy się: czy żyję każdego dnia pod panowaniem wiecznego królestwa Boga, pozwalając, aby przykład i misja Archaniołów inspirowały mnie do obrony prawdy, głoszenia Ewangelii i niesienia uzdrowienia tam, gdzie jest to potrzebne?
Don Giorgio
wrz 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela zwykła
Czytania: Amos 6,1a.4-7; 1 Tymoteusza 6,11-16
Prorok Amos ostrzega przed złudzeniem wygody: leżenie na łożach z kości słoniowej, beztroskie ucztowanie i ignorowanie cierpienia innych nie jest życiem ludu Bożego. Wygoda może łatwo stać się pułapką, zaślepiającą nas na to, co naprawdę ważne. Natomiast św. Paweł napomina Tymoteusza, aby dążył do zdobycia trwałych skarbów: „sprawiedliwości, pobożności, wiary, miłości, cierpliwości i łagodności”. Nie są to luksusy, ale podstawowe elementy życia chrześcijańskiego, cnoty, które kształtują nas jako uczniów odzwierciedlających Chrystusa. „Walczyć dobrze o wiarę” nie oznacza rywalizacji, ale wytrwałość. Chodzi o codzienne zmaganie się z egoizmem, samozadowoleniem i rozproszeniem uwagi, abyśmy mogli osiągnąć życie wieczne, prawdziwe dziedzictwo obiecane w Chrystusie. Czytania zachęcają nas do zastanowienia się, czy inwestujemy naszą energię w tworzenie wygodnego życia, czy w budowanie życia wiernego. Droga Chrystusa nie jest naznaczona łatwością, ale miłością przejawiającą się w działaniu, cierpliwością w próbach i łagodnością w sile. Życia wiecznego nie zdobywa się poprzez posiadłości lub status, ale poprzez przywiązanie się do Tego, który już jest naszym życiem. Zastanówmy się: czy bardziej skupiam się na budowaniu wygodnego życia dla siebie, czy też każdego dnia dążę do sprawiedliwości, oddania, wiary, miłości, cierpliwości i łagodności, aby naprawdę osiągnąć życie wieczne?
Don Giorgio
wrz 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Wincenty a Paulo, kapłan
Pierwsze czytanie Zachariasz 2:5-9, 14-15
Prorok Zachariasz głosi Bożą obietnicę: „Śpiewaj, raduj się, córko Syjonu, bo przychodzę, aby zamieszkać pośród ciebie”. Obietnica ta znajduje swoje najgłębsze spełnienie w tajemnicy Eucharystii, gdzie sam Chrystus postanawia zamieszkać pośród nas – nie jako abstrakcyjna idea, ale jako rzeczywista obecność, ciało i krew, dusza i boskość. Podczas każdej celebracji Eucharystii niebo dotyka ziemi, a Bóg spełnia swoją obietnicę bliskości. Jednak ta obecność wykracza poza ołtarz: Chrystus mieszka wśród nas w ubogich, zapomnianych i marginalizowanych. Święty Wincenty a Paulo, którego życie było całkowicie poświęcone służbie ubogim, przypomina nam, że oddanie Eucharystii musi przejawiać się w miłości do tych, w których Chrystus postanowił zamieszkać. Rozpoznawanie Go w konsekrowanej Hostii, ignorując Go w głodnych lub opuszczonych, oznacza utratę pełni Jego obecności. Dzisiaj jesteśmy zaproszeni, aby radować się Bogiem, który mieszka wśród nas, i aby nasza komunia eucharystyczna urzeczywistniała się w aktach miłosierdzia, współczucia i sprawiedliwości wobec naszych braci i sióstr. Zastanówmy się: czy naprawdę raduję się obecnością Chrystusa wśród nas – zarówno w Eucharystii, jak i w ubogich – i czy pozwalam, aby moja komunia z Nim przy ołtarzu przejawiała się w aktach miłości i służby wobec najbardziej potrzebujących?
Don Giorgio
