Poniedziałek 19. tygodnia czasu zwykłego
Święta Joanna Franciszka de Chantal, zakonnica
Ewangelia – Mateusza 17:22-27
„Aby jednak nie gorszyć tych ludzi, wypłyń na jezioro i zarzuć haczyk; weź pierwszą rybę, która się ugryzie, otwórz jej paszczę, a znajdziesz w niej sykla; weź go i daj im za mnie i za siebie”. Jest to jeden z fragmentów, w których możemy zobaczyć, jak bardzo Jezus jest wrażliwy na uczucia innych. Zapowiedział, że zostanie wydany na śmierć. Jezus zamierza wydać się na śmierć krzyżową, ale jest wrażliwy na to, by zapłacić podatek. I chce, aby Piotr go zapłacił. Kiedy chcemy naśladować Jezusa, ta wrażliwość Jezusa jest bardzo ważna. Ilekroć składamy jakąś ofiarę, tracimy naszą wrażliwość. Wszyscy wokół nas muszą zwracać uwagę na nasze poświęcenie. Spójrz, jak bardzo cierpię! Spójrz, jak wiele poświęcam! W takich chwilach zapominamy o innych wokół: o ich troskach i pytaniach. Jezus zdaje sobie sprawę z pytania poborców podatkowych i jest wrażliwy na ich troskę, mimo że nie powinno to być Jego troską, ponieważ zamierza ofiarować swoje życie za zbawienie świata. Nasze poświęcenie nie może zamykać naszej wrażliwości, ale powinno być jej przejawem. Zastanówmy się: Czy moje poświęcenie zamyka moją wrażliwość na pytania i troski innych?
Don Giorgio