Środa 16. tygodnia czasu zwykłego
Święty Charbel Makhlouf (1828-1898)
Ewangelia – Mateusza 13:1-9
„Słuchajcie, którzy macie uszy”. To potężne stwierdzenie Jezusa. Wszyscy mamy uszy. Dlaczego więc Jezus powiedział nam coś takiego? Takie jest wewnętrzne znaczenie tego stwierdzenia. To proste. Istnieje możliwość, że nawet jeśli mamy uszy, nie usłyszymy tego, co Jezus chce, abyśmy usłyszeli. Potrzebujemy więc uszu, aby słuchać tego, co Jezus chce, abyśmy usłyszeli. Co to jest? Jest to ucho do słuchania upadku nasion. Nasze uszy powinny być w stanie rozpoznać, gdzie spadają nasiona, nasiona łaski. Często myślimy, że nasiona padają zawsze na bogatą glebę. Słowo Boże, którego słuchamy, które czytamy, natchnienie, które otrzymujemy, postanowienia, które podejmujemy, wszystko to ma szansę spaść na bogatą glebę. Ale mają również szansę spaść na krawędzie ścieżki, spaść na łaty skalne lub spaść wśród cierni. Musimy słuchać dźwięku spadających nasion w ciszy serca i w modlitwie. Wtedy możemy zobaczyć, gdzie spadają nasiona. Zastanówmy się: Czy wsłuchuję się w dźwięk spadających nasion łaski w moim życiu, aby zidentyfikować, gdzie one spadają?
Don Giorgio