17 grudnia
Ewangelia Mateusza 1:1-17
Genealogia Jezusa Chrystusa w Ewangelii Mateusza 1:1-17 może wydawać się długa i na pierwszy rzut oka przypominać zwykłą listę imion. Jednak jej znaczenie jest głębokie i wieloaspektowe. Fragment ten podkreśla wypełnienie Bożej obietnicy i celowość Jego boskiego planu. Po pierwsze, podkreśla wierność Boga Jego obietnicom. Genealogia łączy Jezusa z Dawidem i Abrahamem, dwiema kluczowymi postaciami w historii zbawienia. Przymierze Boga z Abrahamem obiecało, że przez jego potomków wszystkie narody będą błogosławione (Rdz 12:3), a przymierze z Dawidem zapewniło, że jego tron będzie trwał wiecznie (2 Samuela 7:16). Śledząc rodowód Jezusa wstecz do tych postaci, Mateusz podkreśla, że Jezus jest obiecanym Mesjaszem, wypełnieniem tych starożytnych przymierzy. Po drugie, ujawnia przygotowanie i opatrzność stojącą za Wcieleniem. Lista obejmuje pokolenia, pokazując, że Boży plan zbawienia ludzkości nie był nagłą decyzją, ale skrupulatnie przygotowanym przez historię. Po trzecie, genealogia odzwierciedla uniwersalność Bożej łaski. Obejmuje ona nie tylko żydowskich patriarchów i królów, ale także osoby o zaskakujących i niekonwencjonalnych historiach. Na przykład Rahab była poganką i byłą prostytutką, a Rut była Moabitką. Wreszcie, podkreśla znaczenie poszczególnych osób w Bożym planie. Każde wymienione imię – niektóre dobrze znane, inne ledwo wspomniane w Piśmie Świętym – reprezentuje życie, które przyczyniło się do rozwoju Bożego dzieła odkupienia. Zastanówmy się: W jaki sposób refleksja nad genealogią Jezusa inspiruje mnie do postrzegania własnego życia i historii jako części większego planu Boga, nawet w chwilach, gdy moja rola lub cel mogą wydawać się małe lub nieistotne?
Don Giorgio