Wtorek 22 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 List do Tesaloniczan 5:1-6,9-11
„Dodawajcie więc sobie nawzajem otuchy i umacniajcie się wzajemnie, jak to już czynicie”. Apostoł przygotowuje wspólnotę do łączenia wiary i przyszłości. Przyszłość jako Dzień Pański. Wokół Dnia Pańskiego jest wiele niepewności, zwłaszcza co do czasu i tego, jak on będzie wyglądał. Te niepewności są porównywane do ciemności. Możemy być w ciemności w tej kwestii. Ale św. Paweł napomina nas, abyśmy nie bali się ciemności. Ponieważ „nie jest tak, bracia moi, że żyjecie w ciemności, aby ów dzień miał was dopaść jak złodziej. Nie, wszyscy jesteście synami światłości i synami dnia: nie należymy do nocy ani do ciemności, więc nie powinniśmy spać, jak wszyscy inni, ale pozostać przytomni i trzeźwi”. To światło jest rozpalane i rozpalane przez naszą wzajemną zachętę. Zastanówmy się: Czy wystarczająco zachęcam innych, aby w naszym życiu zawsze było światło?