paź 12, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 28 tygodnia w okresie zwykłym
Ewangelia – Łk 11, 47-54
Jezus odnosi się do wszystkich proroków, którzy zostali uciszeni w historii Izraela. To odniesienie dotyka również każdego z nas, który czyta Słowo Boże i nie postępuje zgodnie z nim. Natchnienia i wezwania do nawrócenia, które stawia przed nami Słowo Boże, należy traktować poważnie. Nasza obojętność wobec Słowa Bożego jest naszym sposobem na uciszenie Słowa Bożego. Doceniamy przesłanie Ewangelii, lubimy je czytać, lubimy go słuchać, ale nie jesteśmy gotowi, by działać zgodnie z nim. To właśnie wtedy głos proroczy zostaje uciszony. To wtedy nie używamy klucza poznania, aby wejść do Królestwa Bożego, a nawet swoim życiem uniemożliwiamy innym wejście do niego. Zastanów się, czy działam odpowiednio do Słowa Bożego, czy też jestem obojętny na Słowo Boże?
paź 11, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 28 tygodnia czasu zwykłego Ewangelia – Łk 11:42-46 Jezus przepisuje zasady społeczeństwa, odtwarza hierarchię wartości. To już nie twoja zewnętrzna obserwacja norm czyni cię częścią Królestwa Bożego, które przyniósł Jezus. To sprawiedliwość, którą dyktuje miłość Boga. Sprawiedliwość, do której skłania miłość Boża, jest sprawiedliwością miłości. Nie chodzi o płacenie podatku od małych rzeczy, ale o kochanie biednych i zepchniętych na margines. Nie zajmuje honorowych miejsc i jest witany z szacunkiem. Chodzi o dbanie o każdą osobę bez różnic i dyskryminacji. Chodzi o bycie miłością inspirowaną miłością Boga. Nie chodzi o utrudnianie życia ludziom przez nasze struktury i system, ale o to, aby życie ludzi było proste i łatwe dzięki naszej miłości. Pytanie, które stawia przed nami Ewangelia: czy jestem miłością w każdej sytuacji, w jakiej się znajduję?
paź 10, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 28 tygodnia czasu zwykłego
Św. Jana XXIII, Papieża
Ewangelia – Łukasza 11:37-41
„Zamiast tego dawaj jałmużnę z tego, co masz, a wtedy rzeczywiście wszystko będzie dla ciebie czyste”. Jak jałmużna nas oczyszcza? Oczyszcza nas, ponieważ dawanie jałmużny jest dzieleniem się z wolnością serca przeciwko samolubnemu pragnieniu posiadania wszystkiego dla nas samych. To nie jest przekonujące i wynika z Twojej wolnej woli. A co najważniejsze, nie dostajemy nic w zamian od biednej osoby, której dajemy. To dzielenie się tym, co masz w sobie. To dzielenie się bez pragnienia niczego w zamian. To dzielenie się, aby uboga osoba była mi bliższa. Kiedy dajemy z serca, nasze wnętrze staje się czyste dzięki dobroci, którą rozprzestrzeniamy w sobie dzięki decyzji o dzieleniu się. Za każdym razem, gdy decydujemy się podzielić z kimś biednym tym, co mamy, tworzymy w naszym sercu dobrą wolę, która oczyści nasze serce z naszego egoizmu i naszego ego. Im więcej możesz się podzielić, tym więcej możesz oczyścić swoje wnętrze. Czy dzielę się wystarczająco, by oczyścić moje serce?
paź 9, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 28 tygodnia w okresie zwykłym
Ewangelia – Łk 11, 29-32
Tłum się powiększa, bo chcą zobaczyć coś niesamowitego. Coś, co zaspokoi ich ciekawość. A nie widzą nic poza człowiekiem, który jest jeden wśród nich. Człowieka z Nazaretu. W naszej wierze nie chodzi o nic spektakularnego, ale o człowieka. Nasza wiara nie dotyczy niczego cudownego, ale osoby, syna Bożego, który wcielił się i stał się jednym wśród nas we wszystkim oprócz grzechu. Nasza wiara nie dotyczy niczego nadzwyczajnego, ale osoby Jezusa Chrystusa, który jest ponad wszystkimi. Często jednak nasza wiara jest tak płytka, że szukamy czegoś spektakularnego, czegoś cudownego, czegoś nadzwyczajnego. W tym poszukiwaniu zapominamy o tym, co najważniejsze, o naszej relacji z Jezusem Chrystusem. Królowa Południa szukała Salomona. Jonasz głosił i mieszkańcy Niniwy zmienili swoje życie. Zmieniły się ich relacje i oni sami się zmienili. Zmieniła się ich relacja z Bogiem. W naszych poszukiwaniach tego, co niezwykłe, nie zapominajmy o naszej relacji z Jezusem Chrystusem.
paź 8, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
28 Niedziela Zwykła
Ewangelia – Łukasza 17:11-19
„… rzucił się do stóp Jezusa i podziękował mu…. Wstań i idź dalej. Twoja wiara cię uzdrowiła”. Wdzięczność jest wyrazem twojej wiary. Sposób, w jaki trędowaty samarytanin wyraża swoją wdzięczność, jest bardzo wzruszający. „Jeden z nich, znalazłszy się uzdrowiony, powrócił chwaląc Boga na cały głos, rzucił się do stóp Jezusa i podziękował Mu”. Odwracanie się, chwalenie Boga na cały głos i rzucanie się do stóp Jezusa. Trzy działania: odwrócenie się, z wdzięcznością odwracasz się do Jezusa, zmieniasz się, nawracasz; chwaląc Boga na cały głos, z wdzięcznością dajesz z siebie wszystko, co możesz, wszystko, co masz; rzucając się do stóp, z wdzięcznością oddajesz całe swoje ja u Jego stóp. Następnie ważne jest, aby zwrócić uwagę na to, czym Jezus go nagradza. „Wstań i idź dalej”. Jezus przywraca mu wolność jako syna Bożego. Wstań jak syn i idź w wolności. Wdzięczność przywraca ci godność jako syna i córki Boga. W czasie, gdy inni uzdrowieni trędowaci idą, aby pokazać się kapłanom, trędowaty Samarytanin wyrusza w drogę z wolnością syna Bożego. Ten pierwszy związany z prawem, a później uwolniony dzięki łasce. Tak więc pytanie brzmi: czy jesteś wystarczająco wdzięczny, aby uzyskać wolność jako syn lub córka Boga?
