Poniedziałek, 26 czerwca

Poniedziałek, 26 czerwca

Poniedziałek 12. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Rodzaju 12:1-9
Podróż Abrama jest podróżą wiary. Abram słucha Boga. Działa zgodnie z tym, co Bóg mu mówi. Utrzymuje relację z Bogiem. Po wysłuchaniu Boga postępuje zgodnie z Jego wolą. Opuszcza swoją ziemię i przenosi się do ziemi wskazanej przez Boga. Co więcej, podtrzymuje swoją relację z Bogiem, nieustannie budując ołtarz dla Pana i wzywając Jego imienia. Te trzy elementy są bardzo ważne. Słuchanie Boga, odpowiednie działanie i utrzymywanie stałej relacji z Bogiem. On żyje w relacji z Bogiem. Dlatego jest dla nas wzorem do naśladowania. Słucha Boga, postępuje zgodnie z Jego wolą i żyje w relacji z Bogiem. Zastanówmy się: Czy podążam za przykładem Abrama słuchając, działając i żyjąc z Bogiem?

Niedziela 25 czerwca

Niedziela 25 czerwca

12. niedziela zwykła
Pierwsze czytanie – Jeremiasz 20:10-13
Pośród terroru z każdej strony prorok czuje to: „Pan jest u mego boku, potężny bohater”. To jest pewność tego, kto wierzy w Pana. Możesz słyszeć wiele plotek. Możesz stawić czoła wielu wyzwaniom. Być może będziesz musiał znosić trudności, ale dojdziesz do tego samego wniosku: „Pan jest po mojej stronie, potężny bohater”. Trudności znikną. Plotki znikną. Wyzwania zostaną pokonane. Wszystko to dlatego, że ten, kto wierzy w Pana, ufa Panu, a nie czemuś innemu. Pan będzie bronił tego, kto powierzył Mu swoją sprawę. Chodzi o to, aby zaufać Panu we wszystkich tych chwilach. Musimy po prostu chwalić Pana i dziękować Mu. Nie ma potrzeby panikować. Zastanówmy się: Czy przed wyzwaniami panikuję, czy też dochodzę do wniosku, że Pan jest po mojej stronie, potężny bohater”?

Sobota, 24 czerwca

Sobota, 24 czerwca

Narodzenie Świętego Jana Chrzciciela
Pierwsze czytanie – Iz 49, 1-6
„Pan wezwał mnie, zanim się urodziłem, od łona mej matki wymówił moje imię”. Jana Chrzciciela, którego narodziny dziś obchodzimy. Ale dotyczy to również każdego z nas. Pan ma plan dla każdego z nas i sprawia, że każdy z nas jest inny i wyjątkowy. Ta wyjątkowość każdej osoby jest głoszona przez narodziny świętego Jana Chrzciciela. Jesteśmy powołani do Bożej misji. Małe czy duże, wszystkie są równe. Ta przynależność do Bożego powołania do konkretnej misji w naszym życiu, stawia nas w harmonii z resztą świata. Jak mówi Izajasz: „…gdy myślałem: 'Na próżno się trudziłem’, moja nagroda była u mego Boga”. Mogą być bardzo rozczarowujące i zniechęcające chwile, ale nie powinniśmy porzucać naszej nadziei w Panu. Ponieważ „mój Bóg jest moją siłą”. Pomimo tych frustrujących chwil, należymy do Planu Bożego. Zastanówmy się: Czy jestem w stanie przezwyciężyć moje rozczarowania ufając w Boży plan dla mnie?

Piątek, 23 czerwca

Piątek, 23 czerwca

Piątek 11 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – 2 List do Koryntian 11:18,21-30
„Jeśli mam się chlubić, to niech się chlubię z własnej słabości”. Jest to bardzo ważne, aby zrozumieć głębokie znaczenie tego świadectwa św. Paweł miał wszystkie zasługi i cechy, którymi mógł się chlubić. Zarówno światowe, jak i duchowe osiągnięcia. Ale Paweł nie jest gotów chwalić się żadnym z nich. Chce chlubić się własną słabością. Powodem jest to, że wszystkie osiągnięcia, zarówno światowe, jak i duchowe, są uważane za dary Boże. A słabości są powodem do chluby, ponieważ Paweł widzi, że słabość jest błogosławieństwem. Są one źródłem pokory, a także źródłem prośby o łaskę Bożą. Nasze słabości pomagają nam stać się pokornymi i prosić o Bożą pomoc. Dary bez łaski nie są owocne. Łaska czyni dary owocnymi. Dlatego Paweł chlubi się swoją słabością i przynosi łaskę. Zastanówmy się: Czy wykorzystuję swoje słabości, aby być pokornym i prosić o łaskę Boga?

Czwartek, 22 czerwca

Czwartek, 22 czerwca

Czwartek 11 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – 2 List do Koryntian 11:1-11
„Ale wąż swoją przebiegłością uwiódł Ewę i obawiam się, że w ten sam sposób wasze poglądy mogą ulec zepsuciu i odwrócić się od prostego oddania się Chrystusowi”. W tym fragmencie widzimy pragnienie Pawła, aby utrzymać wspólnotę w prostym oddaniu Chrystusowi. Zawsze uwodzenie przez zło psuje nasze idee Ewangelii, tak jak wąż uwiódł Ewę. Wąż uwiódł Ewę, mówiąc, by postawiła się na miejscu Boga. Nasze idee ulegają zepsuciu, gdy próbujemy postawić się na miejscu Boga. A kiedy stawiamy się na miejscu Boga, odwracamy się od prostego oddania Chrystusowi. Kiedy odwracamy się od prostego oddania Chrystusowi, stajemy się ciężarem dla innych, czego Paweł stara się unikać. Zawsze był pokorny, więc zawsze dawał Bogu właściwe miejsce w swoim życiu. W rezultacie nie jest ciężarem dla innych. Zastanówmy się: Czy uwodzenie, by zająć miejsce Boga, psuje moje proste oddanie Chrystusowi?