Środa, 16 sierpnia

Środa, 16 sierpnia

Środa 19. tygodnia okresu zwykłego
Święty Stefan Węgierski
Pierwsze czytanie – Księga Powtórzonego Prawa 34:1-12
„Pozwoliłem ci go zobaczyć na własne oczy, ale nie będziesz do niego wchodził”. To bardzo ważne przesłanie Słowa Bożego. W ostatniej części dzisiejszego pierwszego czytania czytamy, że: „Od tego czasu nigdy nie było w Izraelu takiego proroka jak Mojżesz, człowiek, którego Pan poznał twarzą w twarz. Jakie znaki i cuda uczynił Pan w ziemi egipskiej przeciwko faraonowi i wszystkim jego sługom i całej jego ziemi! Jakże potężna była ręka i wielki strach, którym Mojżesz władał na oczach całego Izraela!”. Ale nadal nie wszedł do ziemi obiecanej. Jak chcemy to ocenić? Jako porażkę czy jako sukces? Kryteria określania tego, co jest sukcesem lub porażką przed Bogiem, nie są tymi, które mamy dla innych okoliczności. Czego chciałbyś bardziej, gdybyś mógł poznać Pana twarzą w twarz? Nie chodzi o osiągnięcia, ale liczy się nasza relacja z Bogiem. Nie chodzi o to, ile rzeczy zrobiliśmy w naszym życiu, ale jak głęboka jest moja relacja z Panem. Zastanówmy się: Czy troszczę się o moje osiągnięcia, czy o moją relację z Panem?

Wtorek, 15 sierpnia

Wtorek, 15 sierpnia

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Pierwsze czytanie – Apokalipsa 11:19,12:1-6,10
„Niewiasta wydała na świat dziecię płci męskiej, syna, który miał rządzić wszystkimi narodami za pomocą berła żelaznego, a dziecię zostało zaprowadzone prosto do Boga i do Jego tronu, niewiasta zaś uciekła na pustynię, gdzie Bóg przygotował jej bezpieczne miejsce”. Obchodzimy święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Upamiętnienie śmierci Najświętszej Maryi Panny (Zaśnięcie lub zaśnięcie, jak to było znane na Wschodzie) jest znane jako Wniebowzięcie ze względu na tradycję, że jej ciało nie uległo rozkładowi, ale została uniesiona z ciałem i duszą do nieba. Jest to święto, ponieważ Matka Maryja jest naszą poprzedniczką i wraz z Nią wszyscy mamy miejsce w niebie. W pierwszym czytaniu widzimy postać Matki Bożej, która urodziła dziecko, które miało rządzić wszystkimi narodami i zasiąść na tronie. Ale kobieta uciekła na pustynię, gdzie Bóg stworzył bezpieczne miejsce. To jest punkt naszej refleksji: Ona jest na pustyni, miejscu izolacji i cierpienia. Ale ma bezpieczne miejsce. Jest razem z nami na pustyni naszej izolacji i cierpienia. Kiedy jesteśmy z Nią, jednocześnie jesteśmy w bezpiecznym miejscu, ponieważ Bóg stworzył dla Niej miejsce bezpieczeństwa. Tak więc bycie z Matką Bożą to bycie w bezpiecznym miejscu, choć samotnym i cierpiącym na pustyni. Zastanówmy się: czy jestem razem z Matką Bożą w bezpiecznym miejscu przygotowanym przez Boga pośrodku mojej pustyni?

Poniedziałek, 14 sierpnia

Poniedziałek, 14 sierpnia

Maksymilian Kolbe, kapłan, męczennik
Poniedziałek 19. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Powtórzonego Prawa 10:12-22
„Obrzezaj tedy serce swoje i nie bądź więcej uparty, bo Pan, Bóg twój, jest Bogiem bogów i Panem panów”. Obrzezaj swoje serce i nie bądź już uparty. Chodzi o to, aby nie być upartym i dać Panu prawdziwe miejsce w naszym życiu. Nie bać się niczego innego i kochać sprawiedliwość. On nigdy nie jest stronniczy i nie daje się przekupić. Dlatego Słowo Boże mówi: „Ten jest, który widzi sprawiedliwość dla sieroty i wdowy, który miłuje obcego i daje mu pożywienie i odzienie”. Tak więc, nie będąc upartymi, witamy obcego i dajemy mu jedzenie i ubranie. Przyjmowanie innych do naszego życia. To społeczne wyzwolenie. W życiu św. Maksymiliana Koble widzimy większy model. Oddał swoje życie obcemu z powodu tego, co powiedział Jezus. To ty pokonujesz swój strach przed byciem na uboczu, ponieważ jesteś z Bogiem, który jest Bogiem bogów i Panem panów. Zastanówmy się: Czy cieszę się wolnością, by czynić sprawiedliwość ubogim i obcym?

Niedziela 13 sierpnia

Niedziela 13 sierpnia

19. niedziela zwykła
Pierwsze czytanie – 1 Królewska 19:9,11-13
„A po ogniu dał się słyszeć łagodny powiew wiatru”. Kiedy Eliasz to usłyszał, zakrył twarz płaszczem, wyszedł i stanął u wejścia do jaskini. Na początku czytania czytamy, że prorok dotarł do góry Boga, wszedł do jaskini i spędził w niej noc. Jest to bardzo symboliczne. Prorok jest na górze Pana, ale wchodzi do jaskini i spędza tam noc. Musimy wyjść z naszych jaskiń. Jaskinie naszych wątpliwości, jaskinie naszych lęków, jaskinie naszego gniewu: musimy wyjść z tych jaskiń i stanąć na górze przed Panem. Pan przychodzi w łagodnym powiewie. Łagodnym powiewem Jego miłości i dobroci. Musimy mieć odwagę wyjść z naszych jaskiń i stanąć w obecności Pana, który przychodzi w łagodności i dobroci. Zastanówmy się: Czy jestem gotowy wyjść z jaskiń moich wątpliwości i lęków, aby być w obecności Pana, który przechodzi z łagodnością powiewu?

Sobota, 12 sierpnia

Sobota, 12 sierpnia

Sobota 18 tygodnia czasu zwykłego
Sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Święta Jane Frances de Chantal, zakonnica
Pierwsze czytanie – Księga Powtórzonego Prawa 6:4-13
„Niech te słowa, do których cię dziś wzywam, będą wypisane na twoim sercu”. Są dwie ważne rzeczy dotyczące Słowa Bożego, które są przekazywane w tym wersecie. Miejsce Słowa Bożego i kontekst Słowa Bożego. Kontekstem Słowa Bożego jest dzień dzisiejszy. Dzień dzisiejszy Słowa Bożego to teraźniejszość. Słowo Boże jest tym, co przynagla dzisiaj, w chwili obecnej. To nie jest coś z przeszłości, ale z teraźniejszości. Jest tym, co powinno prowadzić nas teraz. W tym momencie. I jak? Powinno być zapisane w naszym sercu. Słowo Boże nie może być tylko słuchane lub słyszane. Ono musi być w naszym sercu. Musi być zapisane w sercu. Jak można pisać w sercu? Można pisać w sercu tylko z miłością. Oznacza to, że musimy teraz kochać Słowo Boże. Ta miłość do Słowa Bożego wyryje Słowo Boże w naszym sercu, a następnie będzie nas prowadzić. Zastanówmy się: Czy kocham Słowo Boże na tyle, aby Słowo Boże zostało zapisane w moim sercu?