paź 26, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 29 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Rzymian 7:18-25
„W głębi serca miłuję Prawo Boże, lecz widzę, że ciało moje postępuje według innego prawa, które sprzeciwia się prawu dyktowanemu przez rozum”. Jakże trafne są słowa św. Pawła! Ile razy w naszym życiu podejmowaliśmy postanowienia, by nie robić tego czy tamtego? A ile razy powtarzaliśmy to samo! Tym prawem, którym się kieruję, jest mój egoizm. A prawem, za którym moje najgłębsze ja, wypełnione łaską chrztu i bierzmowania, chce podążać, jest miłość Boża. Moje pragnienie podążania za moim egoizmem jest silne i zniewalające. Natomiast pragnienie wewnętrznego ja, by podążać za miłością Boga, jest subtelne i wyzwalające. Ponieważ to pierwsze jest silne i zniewalające, często stajemy się więźniami tego prawa. Paweł widział, że Jezus Chrystus jest jedynym wyzwolicielem z tego więzienia. W chwili, gdy wzywamy i powierzamy się Jezusowi Chrystusowi, możemy zostać wyzwoleni z tego więzienia. Pragnienie wezwania Jezusa Chrystusa pochodzi z subtelnej, ale wyzwalającej obecności Ducha Świętego w naszym sercu. Ten Duch Święty jest wynikiem naszego chrztu. Zastanówmy się: Czy wzywam Jezusa Chrystusa, gdy jestem popychany do grzechu?
paź 26, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 29 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Rzymian 6:19-23
„Teraz jednak zostaliście uwolnieni od grzechu…”. To jest prawdziwy efekt zbawienia. Zostaliśmy uwolnieni. Jesteśmy wyzwoleni. Jesteśmy uwolnieni od naszej przeszłości. Jesteśmy uwolnieni od naszych grzechów. Nasze uświęcenie jest naszym wyzwoleniem. Nasza wolność wyboru Boga i chodzenia z Bogiem w życiu. To życie jest wieczne. Grzechem po tym wyzwoleniu jest ignorowanie możliwości chodzenia z Bogiem do życia wiecznego. Kiedy ignorujemy tę możliwość służenia miłości Boga, grzeszymy. Kiedy akceptujemy tę możliwość służenia miłości Boga, wkraczamy na ścieżkę uświęcenia. To jest nasz wybór z naszą wolnością zdobytą dla nas przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana. Ta wewnętrzna, intymna relacja z Jezusem Chrystusem jest naszą wolnością. Zastanówmy się: Czy rozpoznaję wolność uzyskaną dla mnie przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana?
paź 24, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 29 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Rzymian 6:12-18
„Każdą część ciała swego czyńcie bronią walczącą po stronie Boga”. To wyjaśnia powód posiadania łaski Bożej. Łaska Boża pomaga nam uczynić wszystko w nas narzędziem Bożego planu. To, co mamy, nasze talenty, nasze zdolności, wszystko musi być narzędziem Bożego planu. Nie możemy pozwolić, by nasz egoizm wykorzystywał nasze talenty i zdolności. Kiedy na to pozwolimy, nasze talenty i zdolności staną się w nas bezbożną bronią walczącą przeciwko nam. Natomiast kiedy stajemy się narzędziem Bożej łaski, pozwalamy sobie żyć życiem Jezusa Chrystusa. Zostaniemy uwolnieni z niewoli naszego egoizmu i staniemy się sługami miłości Boga. Upewnijmy się więc, że wszystko, co mamy i czym jesteśmy, służy Bożej łasce. Zastanówmy się: Czy świadomie staram się uczynić wszystko we mnie narzędziem Bożej łaski?
paź 23, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 29. tygodnia okresu zwykłego
Antoniego Marii Klareta, biskupa
Pierwsze czytanie – List do Rzymian 5:12,15,17-21
„I znowu, jak upadek jednego człowieka sprowadził na wszystkich potępienie, tak dobry czyn jednego człowieka ożywia wszystkich i czyni ich usprawiedliwionymi”. To jest historia ludzkiej wolności. Wraz z wolnością człowiek stał się nieposłuszny, a grzech stał się udziałem całej ludzkości. A potem każde prawo stało się przyczyną upadku, ponieważ człowiek zawsze był nieposłuszny. Wtedy Jezus Chrystus wkroczył w naszą historię i przyniósł łaskę. Wcielenie Jezusa Chrystusa przyniosło życie każdemu i podzieliło się tym życiem ze wszystkimi. Jezus przyniósł łaskę i życie. A łaska panuje, aby przynieść życie wieczne dzięki sprawiedliwości, która przychodzi przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Łaska Jezusa Chrystusa jest zawsze większa niż grzechy i jest dostępna dla wszystkich. Zastanówmy się: Czy pozwalam łasce Jezusa Chrystusa królować w moim życiu?
paź 22, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 29. tygodnia okresu zwykłego
Święty Jan z Kapistran, kapłan
Pierwsze czytanie – List do Rzymian 4:20-25
„…czerpał siłę z wiary i oddawał chwałę Bogu, przekonany, że Bóg ma moc uczynić to, co obiecał”. Często wątpimy, jaki rodzaj wiary miał nasz ojciec Abraham. Paweł w Liście do Rzymian dokładnie wyjaśnia, jaki rodzaj wiary miał nasz ojciec Abraham. Miała ona trzy cechy. Po pierwsze, wiara dawała naszemu ojcu Abrahamowi siłę do kontynuowania drogi wskazanej przez Boga. Zachęcała go do podążania nią. Drugą cechą jest to, że dzięki tej wierze był w stanie oddać chwałę Bogu. Nie tylko podążał ścieżką, ale także oddawał chwałę Bogu, gdy nią podążał. Innymi słowy, podążał ścieżką oddając chwałę Bogu. Był szczęśliwy podążając tą ścieżką. Trzecią cechą charakterystyczną jest to, że był przekonany, że Bóg ma moc uczynić to, co obiecał. Nie chodzi o to, że wszystko będzie dobrze, ale o wiarę, że Bóg zrobi dokładnie to, co obiecał. Był przekonany o dokładnym wyniku obietnicy. Wiele razy wierzymy w Boga i cieszymy się z każdego dobra, które przynosi. Ale wiara Abrahama polega na tym, że jest przekonany, że Bóg ma moc uczynić to, co obiecał. Ta wiara jest ważna. Zastanówmy się: Czy czerpię siłę z mojej wiary i oddaję chwałę Bogu, gdy daje mi dokładnie to, co obiecał?
